Freatofyt

Onder freatofyten verstaan we plantensoorten die beperkt zijn tot de invloedssfeer van het grondwateroppervlak (of ook freatisch vlak genaamd). 

Een aantal plantensoorten komt uitsluitend binnen de invloed van het grondwater voor, en deze soorten noemen we 'obligate' freatofyten. Voorbeelden hiervan zijn beenbreek (Narthecium ossifragum), moeraswederik (Lysimachia thyrsiflora) en dotterbloem (Calthapalustris). Zie de lijst hieronder.
Daarnaast is er een grote categorie van 'niet obligate' of 'facultatieve' freatofyten: deze soorten kunnen op bepaalde plaatsen ook buiten de invloed van het grondwater groeien, bijvoorbeeld als er kalk aanwezig is. Dat noemen we dan specifiek kalk-freatofyten. Echt duizendguldenkruid is in aanwezigheid van kalk een afreatofyt, of niet gebonden aan grondwater.

Afhankelijk van de locatie neem je dus bepaalde soorten mee als freatofyt. Als er op een locatie veel freatofyten voorkomen, duidt dit op een zone die gevoelig is voor verdroging.

Planten die gebonden zijn aan grondwater zijn daarom nog geen indicatoren van kwel. Kwel kan er wel voor zorgen dat het grondwater tot in de wortelzone komt van de planten. Indien de kwel dan mineraalrijk is bijvoorbeeld aan ijzer en of kalk krijg je specifieke vegetaties met bepaalde plantensoorten. Een hoge grondwatertafel kan echter ook optreden zonder kwel. Toch zijn er soorten die echt gebonden zijn aan kwel, we noemen deze freatofyten dan kwelindicatoren.