Bouwen aan groenexpertise

Polei

Mentha pulegium

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Zilverschoongrasland (rbbzil)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
30cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
augustus
Tot:
september

Vocht

Min:
vochtig
Max:
nat

Bloemkleur

paars, violet, purper, lila
rood, rose

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
Areaal:

Polei is een plant van Zuid- en Midden-Europa, Zuidwest-Azië, Noord-Afrika en Macaronesië. In België is ze recentelijk alleen nog bekend van het uiterste zuiden van het land (Lotharingen) en langs de Grensmaas (omgeving van Uikhoven, Kotem, Heppeneert).

Verspreiding in Vlaanderen:

Polei is met verdwijning bedreigd in Vlaanderen. Niet alleen resteert er vermoedelijk nog slechts één groeiplaats, maar bovendien is de toekomst van dat graslandje onzeker.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geneeskrachtige planten
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
helofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
splitvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
water
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vochtige standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
vochtige freatofyt (obl.)
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak basisch

Polei is in Vlaanderen tegenwoordig nog slechts bekend van een uiterst beperkt aantal plaatsen langs de Maas. Vroeger werd de soort ook langs de Schelde en de Demer aangetroffen. Nu komt ze nog alleen nog voor in pioniersgraslandjes op de oevers en dijken van de Maas. Polei is een soort van zilverschoongraslanden. Ze komt dus voor met karakteristieke soorten van locaties met wisselende grondwaterstanden, begrazing en betreding. Andere typische planten op analoge plaatsen langs de Maas zijn onder meer akkerkers, engelse alant, ruige zegge, vijfvingerkruid, zilverschoon, aardbeiklaver en geknikte vossenstaart.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
O1
OP3
RU3
# planten per m²:
6
Aanplanten:
In groepen van 3 tot 10
Rode lijst:
met uitsterven bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Arnout Zwaenepoel
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken