Bouwen aan groenexpertise

Natuurstreefbeeld: Kalkrijk kamgrasland (6510_huk)

Kalkrijk kamgrasland is vooral te vinden op kalkrijke klei in de polders en op kalkrijke leemgronden in Haspengouw en Voeren, vaak op hellingen en in bermen die worden beweid door koeien en soms ook licht worden bemest. De standplaatsen zijn gemiddeld wat voedselrijker en beter vochthoudend dan die waar kalkrijk heischraalgrasland of kalkgrasland voorkomt. Deze twee laatste natuurtypes zijn nog veel zeldzamer dan kalkrijk kamgrasland. Kamgraslanden worden begraasd, meestal door koeien soms door paarden of schapen. Door deze graasdruk zijn planten met een wortel- of stengelrozet in het voordeel. Kenmerkende rozetsoorten voor kalkrijk kamgrasland zijn bijvoorbeeld Aarddistel, Ruige leeuwentand, Gulden sleutelbloem en Ruige weegbree. Daarnaast komen ook soorten voor van het Glanshavergraslandtype zoals Margriet, Beemdkroon en Goudhaver. Het zijn soortenrijke graasweides die bij maaibeheer zouden evolueren naar soortenrijke kalkrijke glanshaverhooilanden.
Dit natuurstreefbeeld is een subtype van het Europees beschermd habitat Glanshaver en -vossenstaartgraslanden (6510)

Beheer:

Kalkrijke kamgraslanden beheer je via begrazing zonder gebruik van herbiciden of anorganische meststoffen. Meestal met koeien maar het kan ook met andere grazers. Indien je overschakelt op een hooibeheer krijg je kalkrijke glanshaverhooilanden.

heeft als indicator van een goede toestand

Gewone agrimonie

heeft als indicator van een goede toestand

Zachte haver

heeft als indicator van een goede toestand

Gevinde kortsteel

heeft als indicator van een goede toestand

Bevertjes

heeft als indicator van een goede toestand

Voorjaarszegge

heeft als indicator van een goede toestand

Zeegroene zegge

heeft als indicator van een goede toestand

Driedistel

heeft als indicator van een goede toestand

Aarddistel

heeft als indicator van een goede toestand

Kamgras

heeft als indicator van een goede toestand

Beemdkroon

heeft als indicator van een goede toestand

Ruige leeuwentand

heeft als indicator van een goede toestand

Gewone margriet

heeft als indicator van een goede toestand

Geelhartje

heeft als indicator van een goede toestand

Wilde marjolein

heeft als indicator van een goede toestand

Ruige weegbree

heeft als indicator van een goede toestand

Kleine bevernel

heeft als indicator van een goede toestand

Gulden sleutelbloem

heeft als indicator van een goede toestand

Gewone brunel

heeft als indicator van een goede toestand

Knolboterbloem

heeft als indicator van een goede toestand

Kleine pimpernel

heeft als indicator van een goede toestand

Duifkruid

heeft als indicator van een goede toestand

Grote tijm

heeft als indicator van een goede toestand

Goudhaver

heeft als indicator van een goede toestand

Aardbeiganzerik

Onderzoek toonde aan dat N-additie leidt tot een vermindering van de soortenrijkdom en een toename in grassen en rozetplanten. Dit leidt tot een verminderde lichtbeschikbaarheid voor zaailingen en laag groeiende soorten, waarbij minder competitieve soorten uiteindelijk worden weggeconcurreerd.

Code:
6510_huk
Kenmerken:

Dit habitatsubtype/natuurstreefbeeld is in een gezonde staat als het aan zekere voorwaarden voldoet, die nagestreefd moeten worden in het beheer (o.b.v. de LSVI tabellen):

  • Habitatstructuur:
    • bedekking van wortel- en stengelrozetplanten* is ≥ 10 %
    • geen enkele soort is dominant (≥ 50 %)
  • Verstoringskenmerken:
    • een strooisellaag van meer dan 1 cm dik is weinig ≤ 10 % aanwezig
    • Best streef je naar occasioneel (< 5 %) voorkomen een strooisellaag
    • eutrofiëringsindicatoren hebben een bedekking ≤ 30 %, Indien actueel lager aandeel dit aandeel behouden en waar duurzaam mogelijk een lager aandeel nastreven
    • verruigingsindicatoren hebben een bedekking ≤ 30 %, best komen ze maar weinig (< 10%) voor
    • braam heeft een bedekking ≤ 10 %, best komt deze maar occasioneel (< 5 %) voor
    • verbossing heeft een bedekking van ≤ 10 %, best komt dit maar occasioneel (< 5 %) voor
    • vergrassingsindicatoren hebben een bedekking ≤ 50 %. Indien actueel lager aandeel dit aandeel behouden en waar duurzaam mogelijk een lager aandeel nastreven
  • Vegetatieopbouw:
    • Ruige weegbree en/of Gulden sleutelbloem aanwezig en daarnaast nog minstens 4 sleutelsoorten. Indien er actueel een hoger aantal voorkomt, deze behouden en waar duurzaam mogelijk een hoger aantal sleutelsoorten nastreven
    • sleutelsoorten hebben een bedekking ≥ 10 % (streven naar ≤ 30 %).

Opmerking:

  • Wortel- en stengelrozetplanten zijn begrazingstolerante soorten. Het meest geschikte beheer voor deze soorten is dan ook een begrazingsbeheer. Soorten die in kalkrijk kamgrasland vorkomen zijn bijvoorbeeld: Aarddistel, Ruige leeuwentand, Gulden sleutelbloem, Driedistel, Beemdkroon, Ruige weegbree, Knolboterbloem, Kleine pimpernel, Duifkruid , Gewoon biggekruid, Madeliefje, …
  • Een te dikke strooisellaag (ver)hindert de kieming van verscheidene sleutelsoorten.
Verspreiding:

Kalkrijk kamgrasland is vooral te vinden op kalkrijke klei in de polders en op kalkrijke leemgronden in Haspengouw en Voeren.

Opp. in Vlaanderen:

1350-1750 ha voor heel het type 6510. Dit omvat goed ontwikkelde Glanshavergraslanden, Grotte vossenstaartgraslanden met Weidekervel en of Weidekervel-Torkruid en Kalkrijke kamgraslanden.

Waar in het landschap:

Kalkrijke kamgraslanden zijn weilanden vaak op (steile) hellingen maar ook op bermen.

Prioritair habitattype:
Nee
Milieukarakteristieken:

Kalkrijk kamgrasland (6510_huk) is vooral te vinden op kalkrijke klei in de polders en op kalkrijke leemgronden in Haspengouw en Voeren, vaak op hellingen en in bermen die worden beweid door koeien en soms ook licht worden bemest. De standplaatsen zijn gemiddeld wat voedselrijker en beter vochthoudend dan die waar kalkgrasland (Mesobromion) voorkomt.

Bodem:

Kalkrijke kamgraslanden komen voor op tamelijk voedselrijke , doorgaans kleihoudende gronden.

De stikstof concentratie in de bodem ligt tussen 0,23 en 0,41 kg N/ha.

De fosforconcentratie (Olsen-P)) in de bodem bevindt zich tussen 3,42 en 10,4 mg P/kg luchtdroge bodem.

Zeldzaamheid:

Goed ontwikkelde kalkrijke kamgraslanden zijn uiterst zeldzaam in Vlaanderen.

Grondwaterafhankelijk:
Ja

Deze pagina werd mogelijk gemaakt door de financiële steun van het LIFE-programma van de EU(opent nieuw venster) in het kader van het LIFE BNIP-project(opent nieuw venster).