Bouwen aan groenexpertise

Ruwe bies

Schoenoplectus tabernaemontani

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Rietvegetaties (rbbmr)

Hoogte plant

Minimaal:
50cm
Maximaal
275cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
oktober

Vocht

Min:
aquatisch
Max:
aquatisch

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt
Areaal:

Ruwe bies is een Euraziatische soort van de gematigde klimaatzones. In Europa is ze vooral te vinden in de kustgebieden van West-, Midden- en zuidelijk Noord-Europa. In Midden-, Oost- en Zuidoost-Europa en verder oostwaarts komt ze ook ver landinwaarts voor. In België is ruwe bies vrijwel beperkt tot Vlaanderen. In Wallonië waren er vroeger een tiental groeiplaatsen. Nu is de soort er met verdwijning bedreigd (SAINTENOY- SIMON 1999).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is ruwe bies vrij zeldzaam. De toename van het aantal hokken tegenover de eerste kartering is toe te schrijven aan de betere verkenning van de aquatische milieus. Toch heeft de soort een negatieve trendindex. Het globale verspreidingspatroon bleef gelijk in de beide karteerperioden: ruwe bies is vooral een poldersoort, maar tijdens de tweede kartering is het aantal waarnemingen in het binnenland toegenomen (Kempen en Zand- en Zandleemstreek). Historische groeiplaatsen (vooral negentiende-eeuws herbarium) uit de Leemstreek werden niet meer bevestigd na 1939. Binnen de kustpolders is er een zekere differentiatie: de soort is zeldzamer in de westelijke polders en verdween uit relatief veel hokken van het centrale gedeelte. Het is niet duidelijk of dat te maken heeft met een achteruitgang van de waterkwaliteit, dan wel met ingrepen op landschapsniveau. Langs de Schelde werd ruwe bies in de laatste decennia vaak als natuurlijke oeverversteviging aangeplant (HOFFMANN et al. 1996).

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
helofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vaak onder water staande, ondiepe standplaatsen
Ellenberg pH:
base- en kalkindicator, steeds op kalkrijke bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)

Ruwe bies is nauw verwant met mattenbies en werd lang als een ondersoort ervan beschouwd. Ruwe bies groeit bij voorkeur langs oevers en in verlandingszones. De soort groeit meestal in dieper, stilstaand tot zwak stromend water, maar houdt ook lang stand in totaal verlande, zelfs zomerdroge situaties. In tegenstelling tot mattenbies, is ruwe bies vooral te vinden in basisch, zeer ionenrijk, zeer hard water, vaak ook in redelijk brak (tot mesohalien) water. De soort groeit graag op allerlei slibrijke gronden en tussen met slib bedekte rotsblokken van oeververstevigingen langs rivieren. Onder gunstige omstandigheden wordt ruwe bies dominant en vormt ze zeer soortenarme bestanden. Ze staat in allerlei oeverzones van rivieren, kanalen, oude rivierarmen, kreken, sloten, opgespoten terreinen en plassen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
132-228 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke

Cursussen bij Inverde

Boeken