Bouwen aan groenexpertise

Rietorchis

Dactylorhiza praetermissa

Hoogte plant

Minimaal:
20cm
Maximaal
60cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
juli

Vocht

Min:
nat
Max:
nat

Bloemkleur

rood, rose
paars, violet, purper, lila
Areaal:

Door de langdurige verwarring met brede orchis is ook het verspreidingsbeeld van deze soort niet helemaal zeker. Ze vertoont in elk geval een Atlantische verspreiding waarvan de noordgrens ongeveer halverwege door Groot-Brittannië loopt. Op het Europese continent komt ze voor van Bretagne tot Denemarken. ln België ís rietorchis lang over het hoofd gezien, waardoor de kaart in de eerste Atlas (VAN ROMPAEY & DELVOSALLE 1972) van weinig betekenis is.

Verspreiding in Vlaanderen:

Het aantal groeíplaatsen in Vlaanderen is toegenomen, maar dat kan een verkeerde indruk geven, want de groeíplaatsen zijn vaak onbestendig. De soort is hoe dan ook zeer zeldzaam in Vlaanderen, maar lokaal kan ze zeer abundant aanwezig zijn (met duizenden exemplaren). Vermoedelijk is het aantal groeiplaatsen wat onderschat door verwarring met brede orchis. Er is een licht overwicht aan groeíplaatsen in de Duinen, de Polders, en de westelijke Zanden Zandleemstreek.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
geofyt
Mycorrhizen:
orchid-mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Verbreidingsstrategie:
een groot aantal wijd-verspreide zaden of sporen
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van natte, waterverzadigde standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
zeer stikstofarme bodem / stikstofarme bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
vochtige freatofyt (fac.)
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

Rietorchis is een van de meest heterogene soorten uit de groep van de brede orchís, waarvan ze trouwens nog steeds als ondersoort beschouwd wordt door andere flora-auteurs, ln België is de soort voor het eerst vermeld in 1929 (HOUZEAU DE LEHAIE 1929). Nog oudere waarnemingen van rietorchis zijn mogelijk als brede orchís op naam gebracht. Het determineren van herbaríummateriaal is helaas niet altijd mogelijk. Rietorchis gedraagt zich onder geschikte omstandigheden invasief: de soort kan op korte tijd uit het niets verschijnen en grote populaties opbouwen. Daarom is ze te beschouwen als een van de meest 'ruderale` soorten onder de inheemse orchideeën. Ze houdt van plaatsen met wat verstoring en een hoog kolonísatiepotentieel (schaars begroeide of kale plekken in het vegetatiedek) en vormt daarom een gemakkelijk te beheren soort in nieuwe natuurterreinen. Rietorchis heeft een voorkeur voor kalkhoudende tot kalkrijke bodems. De soort kan een beperkte mate van overstroming (vooral tijdens de wintermaanden) verdragen. Ze groeit in periodiek overstroom de duinpannen en andere grazige terreinen aan de kust (zoals braakliggende terreinen), opgespoten terreinen, wegkanten, kanaalbermen, kreekoevers, begraasd ofgemaaid rietland enz.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken