Habitat:
Struikhei is een soort van voedselarme, zure bodems. Het gaat hoofdzakelijk om zand en lemig zand, plaatselijk ook om zand-leem en zelfs om klei. In dit laatste geval betreft het dagzomende, zure, tertiaire klei. Ook op veen kan de plant gevonden worden. Hoewel struikhei de kenmerkende en structuurvormende soort van droge heide is, groeit ze ook in nattere omstandigheden. In vochtige heide is ze codominant met gewone dophei. Zolang de standplaatsen niet onder water komen, gedijt struikhei ook op hoog uitgroeiende veenmosbulten in verlandende vennen, aan de randen van hoogveen en op de hogere bulten ervan. Verdroging van een veen bevoordeelt de plant. Een voedselarm substraat is cruciaal, maar een lichte stikstofaanrijking stimuleert de groei. Treedt aanrijking op in de jonge ontwikkelingsfasen, dan verliest struikhei de concurrentie met grassen als bochtige smele en pijpenstrootje. Wordt een standplaats donkerder door verbossing, dan verdwijnt ze eveneens. Branden in het natte seizoen, kappen en maaien worden goed verdragen en kunnen aanleiding geven tot monospecifieke struikheibegroeiing. Ook begrazing door konijnen of schapen vormt geen probleem. Struikhei is wel gevoelig voor plagen van het heidehaantje. Oudere vegetaties kunnen er volledig door afsterven.