Bouwen aan groenexpertise

Ruig klokje

Campanula trachelium

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Kalkrijke beukenbossen (9150)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Voedselrijke boszomen met minder algemene zoomsoorten (6430_bz)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Kalkrijke beukenbossen (9150)

Hoogte plant

Minimaal:
60cm
Maximaal
90cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
augustus

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

blauw
paars, violet, purper, lila

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
Areaal:

Het areaal van ruig klokje omvat het grootste deel van Europa. Het areaal strekt zich noordwaarts uit tot Zuid-Scandinavië en oostwaarts tot de Oeral. De soort ontbreekt in het noorden en westen van de Britse Eilanden en in het westen van het Iberisch Schiereiland. Verder komt ze ook voor in Noord-Afrika en Siberië. In België wordt ze vooral aangetroffen in het Brabants district, het Maasdistrict en in Lotharingen. Ook in de Ardennen is de soort niet echt zeldzaam.

Verspreiding in Vlaanderen:

Ruig klokje is een vrij zeldzame soort in Vlaanderen die hoofdzakelijk beperkt is tot de Leemstreek. Ze lijkt achteruit te gaan. Dat heeft zeker te maken met de bijna volledige verdwijning van het traditionele hakhout- en middelhoutbeheer, maar ook met het dichtgroeien van vele bospaden en met de verruiging ervan. Het lijkt weinig waarschijnlijk dat de meeste nieuwe groeiplaatsen in bossen in het kerngebied nieuwe vestigingen zijn: de hogere inventarisatiegraad tijdens de laatste karteer- periode is ongetwijfeld de oorzaak van die schijnbare toename. Bij groeiplaatsen buiten bosverband, zowel binnen als buiten het kerngebied, gaat het waarschijnlijk om adventieve vindplaatsen, want de soort wordt ook als sierplant in tuinen aangeplant en kan van hieruit verwilderen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Late voorjaar tot Vroege zomer
Gebruik:
siergewassen
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
regenwater
windstrooier
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
tussen schaduwplanten en half-schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige tot vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

Ruig klokje groeit hoofdzakelijk in loofbossen op vochtige, meestal lemige tot wat kleiige maar soms ook zandige, neutrale tot kalkrijke bodems. De soort verdraagt behoorlijk wat schaduw maar komt toch het meest voor in bossen met een vrij open structuur op niet al te zware bodems. Vooral in hellingbossen en op oeverwallen van beekbegeleidende bossen gedijt ze. Vaak groeit ze er op vrij voedselrijke bodems, maar bijna nooit in het gezelschap van sterk concurrentiële, hoog opschietende ruigtekruiden. Op dergelijke plekken wordt ze spoedig verdrongen. In de schaars geworden bossen met een actief hakhout- en middelhoutbeheer profiteert de soort duidelijk van de open fase na de kapping, op voorwaarde dat de bosvloer geschoond wordt. Is ruig klokje in de onmiddellijke omgeving van de kap aanwezig en kan de soort zich uitzaaien, dan kan soms op korte tijd een vrij indrukwekkende populatie ontstaan, die na enkele jaren steevast in elkaar zakt bij gebrek aan licht. Ruig klokje houdt nadien gewoonlijk stand in de bosrand of langs boswegen. Buiten het bos komt de plant een enkele keer voor langs wat bredere houtkanten.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
132-228 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken