Spaanse aak is een grote heester of gewoonlijk klein blijvende boom, die in Vlaanderen vooral voorkomt op lemige tot zandlemige, neutrale tot kalkrijke bodems. De soort groeit op drogere tot matig vochtige gronden in loofbossen met een eerder goed verterende humuslaag. Ze houdt vooral van wat opener en lichtrijker bos met een goede natuurlijke drainage en bij voorkeur groeit ze er op hellingen met een zuidelijke expositie. In bossen met een hakhout- of middelhoutregime wordt de soort, bij een voor haar gunstig microklimaat, bevoordeeld en breidt zelfs gemakkelijk uit. Het meest nog groeit ze langs bosranden of langs wat bredere, naar het zuiden gerichte hout- kanten. Soms vindt men Spaanse aak in vrij lichtrijk beek- of rivierbegeleidend bos. Het is een soort met een zwakke voorkeur voor oud bos. Spaanse aak werd gedurende de laatste decennia meer en meer aangeplant, ook op kunstmatige gronden zoals met vliegas opgehoogde bodems en steenkoolstorten. Op dergelijke terreinen kan de soort zich op beschutte, lichtrijke standplaatsen gemakkelijk uitzaaien en verjongen.
Zeer geschikt voor onderetage in bossen en voor bosranden.
10-12m, soms hoger
Vormt een sterk vertakkende hoofdwortel met zeer veel haarwortels
Door de onregelmatige vertakking wordt geen symmetrische kroon gevormd
Van nature komt Spaanse aak voor over een groot deel van West-, Midden- en Zuid-Europa (met uitzondering van het westen van het Iberisch Schiereiland). De noordwestgrens van het areaal wordt bereikt in Noord-Engeland en Zuid-Denemarken, de oostelijke grens in Oekraïne en de Kaukasus. Verder strekt het areaal zich uit over Klein-Azië en Noord-Iran. In het grootste deel van Scandinavië, in de Baltische Staten, in het oosten van Polen en in grote delen van Europees Rusland ontbreekt de soort. In Wallonië is ze, met uitzondering van de Ardennen, vrij algemeen tot algemeen.
Spaanse aak is vrij algemeen in Vlaanderen. Het aantal vindplaatsen van Spaanse aak is sterk toegenomen. Dat komt voornamelijk doordat de soort steeds meer wordt aangeplant ver buiten haar natuurlijke areaal in de Leemstreek. Zo vindt men de soort soms massaal in beplantingen langs wegen en autosnelwegen en in nieuw aangeplante bossen. De aanplant ervan wordt door overheid en natuurverenigingen gestimuleerd zonder rekening te houden met het oorspronkelijke areaal. Slechts sinds enkele jaren bemerkt men enige groeiende terughoudendheid.
Deze pagina werd mogelijk gemaakt door de financiële steun van het LIFE-programma van de EU(opent nieuw venster) in het kader van het LIFE BNIP-project(opent nieuw venster).
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.