Ruige veldbies
Luzula pilosa
Infofiche
Hoogte plant
Minimaal:
15cm
Maximaal
30cm
Licht
Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw
Voedsel
Min:
voedselarm
Max:
voedselarm
Bloeiperiode
Vanaf:
april
Tot:
mei
Vocht
Min:
vochtig
Max:
vochtig
Bloemkleur
bruin
groen
Bestuiving
windbestuiving
Verspreiding (Atlas Flora 2006)
Het areaal van ruige veldbies omvat een groot deel van Europa, maar ze komt weinig of niet voor in het Middellandse-Zeegebied. Oostwaarts reikt het areaal tot de Kaukasus en tot in West-Siberië. Ruige veldbies komt verspreid over België voor, met de hoogste dichtheden in het Brabants district, het Maasdistrict en Lotharingen.
Verspreiding in Vlaanderen:
Op Vlaamse schaal is het een vrij algemene soort. De populaties van ruige veldbies zijn in het algemeen vrij stabiel. Waar oud bos wordt aangetast en verdwijnt, verdwijnt de soort echter. In Vlaanderen ligt het zwaartepunt van de verspreiding vooral in de bossen van de Leemstreek. Maar ook op wat lemigzandigere bodems in de Kempen (zoals in de omgeving van Antwerpen) en in de zandstreek in de Vlaamse veldzone (Oosten West-Vlaanderen) houdt ruige veldbies vrij goed stand.
Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Beschrijving
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Zaad:
vanaf juni
tot juli
Kiemperiode:
vanaf Zomer
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Worteldiepte:
10cm
hemicryptofyt
25% of minder waarnemingen bevatten mycorrhizen
tweeslachtig
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
mieren
windstrooier
een overblijvende zaad - of sporenbank
seizonale verjonging met behulp van zaden
zijdelingse vegetatieve voortplanting
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Milieu
0.00
10.00
tussen diepe schaduwplanten en schaduwplanten
indicator van matig vochtige standplaatsen
matige zuurindicator, op sterk zure tot zwak basische bodems
stikstofarme bodem / matig stikstofrijke bodem
smalle amplitude
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur
tot maximum basisch
Habitat
Ruige veldbies is een eerder schaduwminnende soort van voornamelijk loofbos. Vooral langs donkere bosranden en bospaden of op boswallen kan men ze aantreffen, dikwijls slechts in kleine aantallen. Op kapvlakten die wat te veel in de zon komen te liggen, kwijnt ze enigszins. Ze staat meestal op matig zure, vochthoudende tot matig natte standplaatsen, dikwijls op wat ruwere humus maar ook geregeld op vrijwel naakte bodem. Op lemige of zandlemige gronden groeit deze veldbies het best. Het is een soort die vaak aan oud bos is gebonden. Maar ook langs oude, schaduwrijke houtkanten en hagen kan men de soort soms tegenkomen op voorwaarde dat de standplaats niet uitdroogt in volle zomer. Dat ze kan overleven in dergelijke houtkanten en heggen verklaart meteen waarom ze ook wel eens in nieuw bos met dat soort kleine landschapselementen wordt waargenomen. De soort vormt een zaadbank, maar heeft een vrij beperkte kolonisatiecapaciteit.
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Status en bescherming
niet bedreigd
354-729 kwartierhokken
Relaties
- is een waardplant voor:
- is een kenmerkende soort voor:
- is een indicator van een goede toestand voor:
Samenwerking en referenties
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
-
Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.
Cursussen en boeken
-
Bomenwijzer
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
-
-
Test jezelf
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.
