Bouwen aan groenexpertise

Vlinderstruik

Buddleja davidii

Een middelhoge tot hoge doorlevende heester met lange gebogen takken. De lila-purperen (soms witte) bloemen verschijnen in dichte, langwerpige pluimen. Deze zijn zeer geurig en produceren grote hoeveelheden nectar. De tegenoverstaande bladeren zijn langwerpig, donkergroen bovenaan en witviltig onderaan. De plant is een populaire sierheester.

Beheer:

Doordat de vlinderstruik in de stedelijke omgeving vaak meer ecologische voor- dan nadelen heeft, wordt hij meestal enkel bestreden op plaatsen waar schade kan voorkomen aan gebouwen of infrastructuur en op spoorwegen. Enkel op mergel kan de plant eventueel een bedreiging vormen voor zeldzame inheemse habitats. Jonge planten kunnen makkelijk worden uitgetrokken, grotere planten kunnen worden uitgegraven met het zorgvuldig verwijderen van alle plantdelen. De planten lopen snel terug uit na na snoei of terugzetten. Let op: bestrijding met glyfosaat van deze soort is sinds januari 2015 in principe niet meer toegelaten op alle terreinen die horen bij een openbare dienst en in de meeste bossen en natuurreservaten. In heel bijzondere gevallen kan een gemotiveerde aanvraag tot afwijking worden ingediend bij de VMM die dan geval per geval wordt beoordeeld. Tegenwoordig zijn er variëteiten beschikbaar die het ecologische nut koppelen aan een verminderd of afwezig invasief vermogen, zoals de Buddleja ARGUS White en ARGUS Velvet.

Hoogte plant

Minimaal:
100cm
Maximaal
250cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
oktober

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

paars, violet, purper, lila
wit

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

Het herkomstgebied van vlinderstruik is China. De plant wordt in Europa sedert het einde van de negentiende eeuw gekweekt. Ze is populair omwille van haar grote bloeiwijzen die zeer veel vlinders aantrekken. De soort is in West- en Midden-Europa verrassend snel ingeburgerd geraakt. De eerste (gedocumenteerde) gevallen van inburgering in België dateren van 1940, toen de struik de braakliggende terreinen rond de Plantentuin (nabij het station Brussel Noord) koloniseerde. Sedert 1970 heeft de soort alle stedelijke agglomeraties gekoloniseerd.

Verspreiding in Vlaanderen:

Van een zeer zeldzame exoot voor 1970 is de soort in Vlaanderen geëvolueerd tot een, althans in stedelijke milieus, zeer algemene soort. Buiten de agglomeraties is ze echter nog vrij zeldzaam.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Zaad:
vanaf augustus tot november
Gebruik:
siergewassen
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
phanerofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
wind
Verbreidingsstrategie:
een groot aantal wijd-verspreide zaden of sporen
Indigeniteit:
neofyt
Herkomst:
China
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodem / matig stikstofrijke bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude

Vlinderstruik is een soort van droge tot vochtige, matig voedselrijke, stenige milieus. In sterk verstedelijkte milieus is het veruit de algemeenste struik. De soort groeit er op verwaarloosde gebouwen en op braakliggende terreinen. Doordat de soort zich met de wind verbreidt, kan ze zich zeer gemakkelijk vestigen in allerlei spleten en kieren van muren. Vlinderstruik kiemt vooral op muren met vochtproblemen (onder andere onder lekkende afvoerpijpen en dakgoten). Eens gevestigd op de muur, zorgt de struik voor een versneld verval, omdat de dikke wortels de muur doen scheuren. Op goed gedraineerde, braakliggende terreinen met veel puin vormt vlinderstruik op korte termijn uitgebreide struwelen. Buiten de steden is de plant vooral te vinden op spoorwegterreinen en sinds kort ook op meer natuurlijke plaatsen in duinstruwelen. Vlinderstruik is een uitgesproken warmteminner die profiteert van het warmere microklimaat in verstedelijkte gebieden. Buiten de stad heeft de soort het veel moeilijker om stand te houden omdat ze bij strenge vorst kapotvriest (SACHSE et al. 1990), zeker in continentale gebieden. Het is echter niet helemaal duidelijk in welke mate dat in Vlaanderen buiten de steden als beperkende factor meespeelt.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Wouter Van Landuyt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw

Cursussen bij Inverde

Boeken