In Vlaanderen wordt gewone esdoorn aangetroffen in een brede waaier van bosgebieden, zowel op iets vochtige als op eerder droge gronden. Ook ten aanzien van het substraat is de soort bijzonder onverschillig: ze groeit op zuur, maar evengoed op kalkhoudend substraat. Dat verklaart zonder twijfel waarom ze bijna gebiedsdekkend in Vlaanderen voorkomt. Omdat de soort ook vaak in het stedelijke gebied wordt aangeplant, verschijnt ze steeds vaker op braakliggende stadsterreinen. Soms gebeurt dat in zo grote aantallen dat op termijn sterk door gewone esdoorn gedomineerde bossen zouden kunnen ontstaan.
Van Acer pseudoplatanus zijn ontelbare cultivars op de markt, ondermeer:
Blad: Tegenoverstaande bladstand, 10 tot 15 cm lang, 5-lobbig. Tot verder dan 1/3 van de bladhelft ingesneden en toegespitst. Onderzijde is blauwgroen, kaal, bladrand is grof gezaagd. De bladsteel is 8 tot 10 cm lang, kaal, zonder melksap. Vaak komen exemplaren met rode bladeren voor.
Bloeiwijze: Bloei van eind april tot mei, na de bladuitloop. Bloemen in geelgroene, hangende trossen, 6 tot 12 cm lang met deels éénslachtige en deels tweeslachtige bloempjes die weinig opvallen.
Vrucht: Tweedelige, gevleugelde splitvrucht in gesteelde trossen. De 2,5 cm lange vleugels vormen een rechte of een scherpe hoek met elkaar. De vleugels zijn sterk versmald ter hoogte van het vruchtje.
Twijgen en knoppen: De twijgen zijn fors en stug, groen of grijsbruin met bleke lenticellen. De knoppen zijn dik en groot, eivormig met groene, bruingerande knopschubben die dakpansgewijs over elkaar liggen.
Schors: Eerst donkergrijs, dun en glad, later in vlakke verticale plaatjes afschilferend.
Volwassen exemplaren halen 40 m in hoogte en 500 jaar in ouderdom
25 - 30 m (tot 40 m)
variabele kroonvorm
Het oorspronkelijke areaal van gewone esdoorn is nog moeilijk te achterhalen. Na de jongste ijstijd rukte de Gewone esdoorn in Europa op vanuit Midden- en Zuid-Europa en Zuidwest-Azië. Doordat de mens reeds bezig was met de verspreiding van deze soort terwijl het natuurlijk areaal zich nog aan het uitbreiden was, is er soms discussie onder botanici of deze boom wel op eigen houtje in Vlaanderen zou geraakt zijn en of die dan eerder als archeofyt in plaats van inheems moet geklasseerd worden.
Gewone esdoorn is een uiterst algemene soort in Vlaanderen, die sterk vooruitgaat. Alleen in een beperkt aantal gebieden ontbreekt de soort nog, zoals op het zeer droge, zure en voedselarme Kempisch Plateau.
Gevleugelde nootvruchten (samara); per 2, rechte tot scherpe hoek tussen beide
Deze pagina werd mogelijk gemaakt door de financiële steun van het LIFE-programma van de EU(opent nieuw venster) in het kader van het LIFE BNIP-project(opent nieuw venster).
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.