Bouwen aan groenexpertise

Moerasstruisgras

Agrostis canina

Moerasstruisgras komt dikwijls voor in de nabijheid van voedselarm tot matig voedselrijk water, maar ook op allerlei natte, humeuze, lichtrijke plaatsen. Het is een amfibische soort. Ze wordt het meest aangetroffen aan venoevers die in de winter onder water komen en op venige standplaatsen. Bij zwak zure pH en een matig tot vrij hoog nutriëntenaanbod kan moerasstruisgras matten vormen waarmee het andere soorten zoals moerashertshooi, veelstengelige waterbies, moerasweegbree en oeverkruid verdringt. Wordt de standplaats nog eutrofer, dan moet moerasstruisgras zelf plaats maken voor grotere oeverplanten.
 

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Wilgenstruweel op venige en zure grond (rbbso)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
75cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
augustus

Vocht

Min:
nat
Max:
aquatisch

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Moerasstruisgras is een holarctische soort met hoofdareaal in Europa tot Centraal-Azië. De soort is ook bekend van het oosten van Noord-Amerika en het zuiden van Groenland. In Europa komt ze wijdverspreid voor, behalve in het Middellandse-Zeegebied en het noorden van Scandinavië. In België zijn de vindplaatsen in hoofdzaak geconcentreerd in de Kempen en de Ardennen. Daarbuiten is de plant veel minder algemeen.

Verspreiding in Vlaanderen:

Vlaanderen ligt centraal in het verspreidingsgebied. Behalve in de Kempen, komt moerasstruisgras er verspreid voor in de riviervalleien. In de Kempen is de verspreiding min of meer stabiel gebleven. Wellicht is moerasstruisgras wel op heel wat plaatsen dominanter geworden dan vroeger als gevolg van verzuring en eutrofiëring.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Direct
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
20cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Mycorrhizen:
Blaasvormige-'arbuscular' mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
wind
Verbreidingsstrategie:
een overblijvende zaad - of sporenbank
zijdelingse vegetatieve voortplanting
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
CSR
Grime-competitiewaarde:
3.33
Grime-stresswaarde:
3.33
Grime-ruderaliteitswaarde:
3.33
Ellenberg licht:
zonneplanten
Ellenberg vocht:
indicator van natte, waterverzadigde standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
zuurindincator
Ellenberg voedselrijkdom:
zeer stikstofarme bodem / stikstofarme bodem
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
vochtige freatofyt (fac.)
Zuurtegraad bodem:
minimum zuur tot maximum zwak zuur

Moerasstruisgras komt dikwijls voor in de nabijheid van voedselarm tot matig voedselrijk water, maar ook op allerlei natte, humeuze, lichtrijke plaatsen. Het is een amfibische soort. Ze wordt het meest aangetroffen aan venoevers die in de winter onder water komen en op venige standplaatsen. Bij zwak zure pH en een matig tot vrij hoog nutriëntenaanbod kan moeras- struisgras matten vormen waarmee het andere soorten zoals moerashertshooi, veelstengelige waterbies, moerasweegbree en oeverkruid verdringt. Wordt de standplaats nog eutrofer, dan moet moerasstruisgras zelf plaats maken voor grotere oeverplanten.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Floris Vanderhaege

Cursussen bij Inverde

Boeken