Spits havikskruid
Hieracium lactucella
Infofiche
Hoogte plant
Minimaal:
5cm
Maximaal
20cm
Licht
Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon
Voedsel
Min:
voedselarm
Max:
voedselarm
Bloeiperiode
Vanaf:
mei
Tot:
juni
Vocht
Min:
vochtig
Max:
nat
Bloemkleur
geel
Bestuiving
zonder bevruchting
insektenbestuiving
Verspreiding (Atlas Flora 2006)
Spits havikskruid is een strikt Europese soort die niet voortkomt op de Britse Eilanden. In Nederland en Vlaanderen bereikt de soort zowat haar westgrens. Het areaal is grotendeels beperkt tot West- en Centraal-Europa. In Zuid- en Zuidoost-Europa behoort spits havikskruid tot een ingewikkeld kluwen van nauw verwante soorten, hybriden en agamosperme taxa (agamospermie is een vorm van ongeslachtelijke voorplanting via zaden of vruchten). In Wallonië is de soort vrij zeldzaam in de Ardennen, zeldzaam in het Maasdistrict en elders zeer zeldzaam.
Verspreiding in Vlaanderen:
In Vlaanderen is spits havikskruid zeer zeldzaam. Er bestaat weinig twijfel over dat de soort sterk is achteruitgegaan, vooral op de standplaatsen in en aan de rand van schrale graslanden. De hoofdreden van de achteruitgang van spits havikskruid is ongetwijfeld de vermesting van een groot deel van Vlaanderen.
Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Beschrijving
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
hemicryptofyt
tweeslachtig
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
wind
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Milieu
0.00
0.00
lichtplanten
indicator van matig vochtige tot vochtige standplaatsen
tussen zuurindicator en matige zuurindicator
zeer stikstofarme bodem / stikstofarme bodem
Maaigevoeligheid:
matig maaitolarant
smalle amplitude
vochtige freatofyt (fac.)
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur
tot maximum zwak zuur
Habitat
Spits havikskruid is een lichtminnende soort, met een voorkeur voor matig natte tot matig droge, licht zure tot zure bodems. Ze groeit graag op lemig zand, zandleem en leem, maar ook op wat vochtiger zand kan ze aangetroffen worden. Je zou haast kunnen stellen dat hoe grover de bodemtextuur, hoe vochtiger de standplaats is. De soort houdt niet van bemesting, apprecieert matig stikstof en mijdt fosfaat. Haar groeiplaatsen zijn zeer divers: schrale weg-, kanaal- en spoorwegbermen, schrale graslanden, bosranden, open plekken in het bos en grazige taluds. Als er al een constante is, dan is het de voorkeur voor korte grazige vegetaties of eventueel voor open plekken in iets ruigere vegetaties. Bermvegetaties met spits havikskruid grenzen vaak aan graasweiden. De lage rozetten kunnen aan de vraatzucht ontsnappen en bovendien kan de plant via uitlopers nieuwe plekken koloniseren. Kenmerkend is dat op dergelijke groeiplaatsen de soort vaak op een wat hogergelegen hellende berm voorkomt, net buiten de draadafsluiting, waar de dieren kunnen grazen maar geen mest achterlaten.
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Status en bescherming
bedreigd
18-59 kwartierhokken
Relaties
- is een kenmerkende soort voor:
- is een indicator van een goede toestand voor:
Samenwerking en referenties
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
-
Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.
Cursussen en boeken
-
Bomenwijzer
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
-
-
Test jezelf
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.
