Bouwen aan groenexpertise

Zilte schijnspurrie

Spergularia marina

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Zilte plassen (rbbah)

Hoogte plant

Minimaal:
5cm
Maximaal
30cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
oktober

Vocht

Min:
nat
Max:
nat

Bloemkleur

paars, violet, purper, lila
wit

Bestuiving

gesloten bloem
insektenbestuiving
Areaal:

Zilte schijnspurrie is een circumpolaire soort, die inheems is in Eurazië en Noord-Amerika, en die ingeburgerd is in onder andere Zuid-Amerika en Nieuw-Zeeland. In Europa komt zilte schijnspurrie nagenoeg exclusief voor langs de kusten, hier en daar ook in zoute moerassen dieper in het binnenland. In Europa komt ze vooral voor in West-, Midden- en Zuid-Europa, veel minder in Noord- en Zuidoost-Europa. In België, zoals elders in Europa, was zilte schijnspurrie tot voor kort een uitsluitend kustgebonden soort. Sedert de tweede helft van de jaren 90 is zilte schijnspurrie ook in het Brussels Hoofdstedelijk gewest en in Wallonië te vinden (VANDERPOORTEN 1997, SAINTENOY-SIMON 1999). Vlaanderen ligt centraal ten opzichte van het Europese areaal.

Verspreiding in Vlaanderen:

Globaal is zilte schijnspurrie in Vlaanderen een zeldzame soort, die vooral in de Polders (binnendijks) en in de maritieme, buitendijkse slikke- en schorregebieden voorkomt. Er is een forse toename van het aantal hokken tegenover de eerste kartering. In de Polders is dat een gevolg van de betere inventarisatie. Daar compenseren nieuwe zilte terreinen ruimschoots het verdwijnen van tal van oude groeiplaatsen. Vooral langs de kustlijn verdwenen groeiplaatsen. De toename is het meest opvallend in het binnenland. Zilte schijnspurrie breidt zich sedert de jaren 90 als bermhalofiet (pekeladventief ) uit langs autosnelwegen en andere hoofdwegen. Ze groeit er in min of meer ruderale, zoute vegetaties, vaak samen met bijvoorbeeld stomp kweldergras. Andere geschikte terreinen met hoge concentraties aan zouten die gekoloniseerd worden, zijn mijnsteenbergen en gipsdepots.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
therofyt
kruidachtige chamaefyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
wind
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vochtige standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
base- en kalkindicator, steeds op kalkrijke bodem
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
zoutplant

Zilte schijnspurrie groeit buitendijks op open, slikrijke plaatsen in schorren en op groene stranden. Binnendijks staat ze in allerlei zilte terreinen, vooral op open, natte plekken, vaak in zompige oeverzones, in afgegraven gedeelten in weilanden, langs beweide slootoevers of in periodiek overstroomde laagten in weilanden (vaak historische uitveningen of andere ontgrondingen). Daarnaast groeit ze ook op opgespoten terreinen, mijnsteenbergen, gipsbergen enz. Het is een eenjarige soort, die een sterke milieudynamiek kan verdragen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
132-228 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken