Beschrijving:
Grillig vertakte wintergroene struik met aan het uiteinde van de takken kransen van samengesteld veernervige bladeren. Het hout van stengels en wortels heeft een gele kleur. De bladeren zijn leerachtig, donkergroen met een sterk gestekelde rand. De sterk geurende gele bloemen staan in pluimen aan het uiteinde van de takken. Na de bloei ontwikkelen zich blauw berijpte bessen.
Beheer:
Bestrijding is wenselijk in alle duingebieden. Kiemplanten kunnen handmatig worden uitgetrokken maar volwassen planten zitten stevig verankerd met een uitgebreid wortelstelsel. Manueel uitgraven is hierdoor bijzonder moeilijk omdat de plant weer uitschiet vanaf de afgebroken wortels. Grotere klonen kunnen worden uitgegraven met behulp van een kraan met kasseibak. Let op: bestrijding met glyfosaat van deze soort is sinds januari 2015 in principe niet meer toegelaten op alle terreinen die horen bij een openbare dienst en in de meeste bossen en natuurreservaten. In heel bijzondere gevallen kan een gemotiveerde aanvraag tot afwijking worden ingediend bij de VMM die dan geval per geval wordt beoordeeld.
Habitat:
Op droge, bij voorkeur kalkrijke grond in duinen of in stedelijke omgeving. In duingebieden kan ze hoge densiteiten bereiken en komt ze zowel in duingrasland, struweel als bos voor. Mahonia wordt in Vlaanderen in een tamelijk brede waaier aan habitats aangetroffen, zowel uitgesproken stedelijke als natuurlijke. Wellicht gedijt de soort het best in min of meer beschaduwde, droge tot iets vochtige, vaak iets kalkhoudende, matig voedselrijke milieus. Binnen het stedelijke gebied is mahonia een frequente soort in struwelen op verlaten spoorwegterreinen, op kerkhoven, in stadsparken (spontaan), op oude muren... Opvallend en enigszins verontrustend is de recente opmars van mahonia in duinstruweel. Vooral onder duindoorn vormt de soort plaatselijk reeds monospecifieke populaties over meerdere m2 en ze is plaatselijk reeds aspectbepalend. Het is voorlopig onduidelijk in welke mate ze daarbij een reëel gevaar vormt voor de inheemse flora. Opvallend is dat mahonia blijkbaar nergens elders in Europa dergelijk uitgesproken expansief gedrag vertoont.