Bouwen aan groenexpertise

Gewone waterbies

Eleocharis palustris

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Zilverschoongrasland (rbbzil)

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
60cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
augustus

Vocht

Min:
nat
Max:
aquatisch

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt
Areaal:

Gewone waterbies vertoont een circumpolaire verspreiding op het noordelijk halfrond. De soort is eveneens aanwezig in Centraalen Zuid-Afrika en Zuid-Amerika. Van west naar oost en van noord naar zuid: overal in Europa is gewone waterbies abundant. ln België komt de soort in het ganse land voor, met de hoogste frequentie in de noordelijke helft.

Verspreiding in Vlaanderen:

Gewone waterbies is een vrij algemene soort in Vlaanderen, vooral in de Polders en de Kempen. De toename van het aantal groeiplaatsen wordt voornamelijk bepaald door de betere verkenning van de aquatische milieus.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op korte termijn (zaden overleven langer dan één jaar, maar gewoonlijk minder lang dan 5 jaar).
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
helofyt
geofyt
Mycorrhizen:
25% of minder waarnemingen bevatten mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
dieren (uitwendig en morsen)
Verbreidingsstrategie:
zijdelingse vegetatieve voortplanting (scheuten aan de moederplant gehecht voor lange periode, gewoonlijk langer dan 1 groeiseizoen)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
SC/CSR
Grime-competitiewaarde:
4.17
Grime-stresswaarde:
4.17
Grime-ruderaliteitswaarde:
1.67
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vaak onder water staande, ondiepe standplaatsen
Ellenberg pH:
indifferent
Maaigevoeligheid:
maaigevoelig
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Gewone waterbies is een soort van oevers van sloten, beken en rivieren, van tijdelijk onder water staande laagten in weien hooilanden, van oevers van poelen, visviivers en grotere plassen, van verlandingsvegetaties enz. Ze staat steeds in de contactzone tussen land en water, in ondiep water of op tijdelijk overstroomde plaatsen. Vaak is gewone waterbies vegetatievormend en soms absoluut dominant. Begrazing wordt goed verdragen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken