Bouwen aan groenexpertise

Veldkruidkers

Lepidium campestre

De Rozetkruidkers is een lage, overblijvende plant, die omstreeks het begin van de zomer bloeit. Uit een bladrozet ontspringen- opstijgende bloeistengels, die in het midden omhoog buigen. Bij flink uitgegroeide planten staan talrijke stengels in een kring. Overigens lijkt de Rozetkruidkers veel op de Veldkruidkers, maar de helmknoppen zijn paarsrood. Vaak groeit zij in een tamelijk ijle grasmat op droge, schrale zandgrond.

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke akkers (b*)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
50cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
zeer voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juli

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

wit

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
Areaal:

Van oorsprong is veldkruidkers een hoofdzakelijk Europese soort. Elders in de wereld is ze lokaal ingeburgerd (Australië, Nieuw-Zeeland). Ze komt voor in grote delen van Europa: het areaal strekt zich noordwaarts uit tot Zuid-Scandinavië en oostwaarts tot de Zwarte Zee en de Kaukasus. In België is de plant het talrijkst ten zuiden van Samber en Maas. De soort is vrij algemeen in het Maasdistrict, vrij zeldzaam in Lotharingen en zeldzaam in het Brabants district en de Ardennen.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is veldkruidkers zeldzaam, met een tamelijk gelijkmatige spreiding van de vindplaatsen over het hele gebied tussen kust en Maasvallei. Het is niet duidelijk of de soort in werkelijkheid toeneemt.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart

De Rozetkruidkers is een lage, overblijvende plant, die omstreeks het begin van de zomer bloeit. Uit een bladrozet ontspringen- opstijgende bloeistengels, die in het midden omhoog buigen. Bij flink uitgegroeide planten staan talrijke stengels in een kring. Overigens lijkt de Rozetkruidkers veel op de Veldkruidkers, maar de helmknoppen zijn paarsrood. De stelen van de hauwtjes staan horizontaal, maar de hauwtjes zelf zijn omhooggebogen. Het onderste deel van de stijl is met de vleugelrand vergroeid, maar het bovenste steekt daar duidelijk bovenuit en zit niet in een inkeping. De Rozetkruidkers is van de Zinkboerenkers, die een soortgelijke groeiwijze heeft, direct te onderscheiden door haar beharing. 

De Rozetkruidkers is een tot West-Europa beperkte soort, die sinds het begin van de 20ste eeuw uit Nederland bekend is. Op enkele ver uiteengelegen plaatsen houdt zij al vele jaren stand, onder meer in de bermen van een paar kanalen. Daar groeit zij in een tamelijk ijle grasmat op droge, schrale zandgrond, samen met soorten als Muizenoor (Hieracium pilosella) en Zandblauwtje (Jasione montana). Ook zijn er enkele groeiplaatsen van de Rozetkruidkers op spoorwegterreinen. 

© E.J. Weeda, Nederlandse Oecologische flora, IVN, 1987 (deel 2).

Zaadbank:
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Herfst
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Levensvorm:
therofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
regenballist
Verbreidingsstrategie:
een overblijvende zaad - of sporenbank
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
R/CSR
Grime-competitiewaarde:
1.67
Grime-stresswaarde:
1.67
Grime-ruderaliteitswaarde:
6.67
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Veldkruidkers groeit op zonnige plaatsen. De plant is een pionier van open begroeiingen op matig voedselrijke en kalkhoudende bodems. Dergelijke condities zijn bijvoorbeeld te vinden in bermen en spoorwegbeddingen en op braakliggende terreinen. Die soort ruigten ontstaan onder menselijke invloed en zijn doorgaans vrij soortenrijk.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
60-131 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Bert Berten
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken