Definitie:
Uitmijnen is een vorm van natuurontwikkeling over langere termijn. Het is een aangepaste landbouwmethode gericht op het afvoeren van fosfor waardoor de overgang van landbouw naar natuur gradueel verloopt. Deze techniek kan ingezet worden als overgangsscenario ter voorbereiding van natuurbeheer. Uitmijnen wordt gezien als een snellere verschralingstechniek dan maaien maar trager dan ontgronden.