Bouwen aan groenexpertise

Witte waterkers

Nasturtium officinale

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
90cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
september

Vocht

Min:
nat
Max:
aquatisch

Bloemkleur

paars, violet, purper, lila
rood, rose
wit

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
dag- en nachtvlinders
Areaal:

Witte waterkers is een Euraziatische soort die ook in Oost-Azië en Noord-Amerika geïntroduceerd raakte, waardoor een disjuncte circumpolaire verspreiding is ontstaan. In Europa is witte waterkers wijder verbreid dan slanke waterkers. De soort komt vooral in West-, Zuid-, Zuidoost- en Midden-Europa voor. In België is ze zowel in Noord- als Zuid-België even algemeen, behalve in de Ardennen waar de soort zeldzamer is (witte waterkers is een laaglandsoort).

Verspreiding in Vlaanderen:

Witte waterkers is vrij algemeen in Vlaanderen. Ze is in geheel Vlaanderen aanwezig met zwaartepunten in de Zand- en Zandleemstreek en de Leemstreek. Plaatselijk zijn er waarnemerseffecten vast te stellen in de regio’s met de grootste concentraties aan vindplaatsen (Schelde-Leie). De aanwezigheid in de Polders vraagt om bevestiging. Witte waterkers lijkt ook de Kempen te mijden. Het verspreidingspatroon uit de eerste inventarisatieperiode is onbetrouwbaar en verschilt in hoge mate van het huidige verspreidingsbeeld. De hoge presentie in de Polders en in andere regio’s (bv. tussen Brugge en Gent) tijdens de eerste karteringsperiode werd tijdens de laatste karteringsperiode niet bevestigd. Hoewel de taxonomische behandeling van het genus waterkers (Nasturtium) in onze flora's snel toeliet het onderscheid te maken tussen de beide soorten (zie boven), werd de streeplijst pas in de versie van 1972 aangepast(!). Onvermijdelijk heeft dat laattijdige onderscheid op de streeplijsten gevolgen gehad voor de kwaliteit van de streeplijstgegevens betreffende beide soorten tijdens de volledige eerste karteringsronde en vermoedelijk zelfs tijdens de tweede karteerronde.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt WAARSCHIJNLIJK zijn kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geneeskrachtige planten
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
helofyt
Mycorrhizen:
25% of minder waarnemingen bevatten mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingsstrategie:
een overblijvende zaad - of sporenbank (twijfelachtig)
zijdelingse vegetatieve voortplanting
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
CR
Grime-competitiewaarde:
5.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
5.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vaak onder water staande, ondiepe standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)

Meer nog dan slanke waterkers komt witte waterkers voor in stromend tot sterk stromend, helder, zuurstofrijk, ‘koud’, zuiver, vaak ook minder voedselrijk water van beken en bronsituaties. Anders dan slanke waterkers, mijdt witte waterkers brak water.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
bijna bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
228-353 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken