Bouwen aan groenexpertise

Witte engbloem

Vincetoxicum hirundinaria

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Kalkrijke beukenbossen (9150)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Kalkrijke beukenbossen (9150)

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
120cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
augustus

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

wit

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
Areaal:

Witte engbloem komt voor in de mediterrane en gematigde zones van Europa. Oostwaarts strekt het areaal zich uit tot de Kaukasus en de Oeral. In Europa mijdt ze de Atlantische en noordelijke regio’s. De noordgrens van het aaneengesloten areaal loopt ongeveer door België. Verder noordwaarts zijn er slechts geïsoleerde populaties. In België is witte engbloem vrijwel beperkt tot Wallonië, waar ze vrij algemeen is in het Maasdistrict.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is witte engbloem uiterst zeldzaam. Na 1972 is ze op slechts twee locaties aangetroffen: op de Sint-Pietersberg en in de Voerstreek. Op de eerstgenoemde locatie was de soort ook al tijdens de eerste karteerronde gevonden.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Vroege zomer
Gebruik:
geneeskrachtige planten
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
50cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
tussen half-schaduwplanten en half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

Witte engbloem is een soort van zomen, kapvlakten en struwelen op vochtige tot droge, voedselarme, kalkrijke bodems. Ze groeit vooral op zuidgerichte kalkhellingen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
met uitsterven bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Wouter Van Landuyt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken