Habitat:
Vingerhelmbloem is een in de vroege lente bloeiend knolgewasje van eerder vochtige loofbossen. Van nature groeit de soort vooral in vallei- en hellingbossen, op neutrale tot kalkhoudende, alluviale of colluviale, voedselrijke, zandige tot lemige bodems. Door de vroege bloei kan deze schaduwminnende soort ook groeien onder vrij dicht loofhout. Ze gedijt vooral op plekken met kwel tot net onder de knol. Langdurige overstromingen verdraagt ze niet. In hellingbossen vindt men vingerhelmbloem vrijwel steeds aan de voet van de helling, op afgespoeld bodemmateriaal. De plant heeft een zwakke tot matige binding met oud bos. In landgoederen en parken waar ze ooit omwille van haar sierwaarde of medicinale eigenschappen werd aangeplant, gedraagt ze zich vaak als stinsenplant. In dergelijke kunstmatige situaties draagt regelmatig spitten en schoffelen bij tot de instandhouding en verspreiding. Soms vindt men vingerhelmbloem in houtkanten en hagen.