Bouwen aan groenexpertise

Moeraskers

Rorippa palustris

De Moeraskers is een eenjarige zomerbloeier, die in hoogte sterk kan variëren. Op vrij droge plaatsen blijft zij klein en is zij niet of weinig vertakt, terwijl op waterrijke plaatsen vrij hoge en sterk vertakte planten voorkomen.

Hoogte plant

Minimaal:
20cm
Maximaal
60cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
zeer voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
september

Vocht

Min:
vochtig
Max:
nat

Bloemkleur

geel

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
Areaal:

Moeraskers is een zeer wijdverspreide, amfi-Atlantische soort van het noordelijk halfrond. De soort is vormrijk en kent verschillende, deels geografisch gescheiden ondersoorten. In Europa is moeraskers zeer algemeen in Noord-, West-, Middenen Oost-Europa. De soort komt voor in heel België, vooral in Laag-België.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is moeraskers een zeer algemene soort, die bovendien een duidelijke toename in aantal uurhokken vertoont. Het zwaartepunt van de verspreiding ligt in de Zand- en Zandleemstreek (vooral in de pleistocene riviervalleien) en in de Kempen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart

De Moeraskers is een eenjarige zomerbloeier, die in hoogte sterk kan variëren. Op vrij droge plaatsen blijft zij klein en is zij niet of weinig vertakt, terwijl op waterrijke plaatsen vrij hoge en sterk vertakte planten voorkomen. De vrucht heeft de vorm van een klein knakworstje en is ongeveer drie maal zo lang als breed. 

Van oorsprong is de Moeraskers inheems in de koude en gematigde delen van het noordelijk halfrond. Als cultuurvolger is zij kosmopoliet geworden. In Nederland komt zij op alle grondsoorten algemeen voor.

Moeraskers is een plant van min of meer kale plekken op stikstofrijke grond. Het best komt zij tot ontwikkeling op plaatsen die 's winters onder water staan en 's zomers droogvallen. Ook langs rivierlopen en drinkplaatsen waar de begroeiing door vee flink wordt stukgetrapt, kan zij tot wasdom komen. Kleine exemplaren vindt men dikwijls tussen het 'onkruid', vooral in moestuinen. Moeraskers is een typische pionier, die verdwijnt zodra de vegetatie zich sluit. Planten waarmee zij vaak samen voorkomt, zijn Blaartrekkende boterbloem (Ranunculus sceleratus), Moerasdroogbloem ( Gnaphalium uliginosum ), Zachte duizendknoop en Kleine duizendknoop (Polygonum mite en P. minus) en Tandzaden (Bidens spp.) 

© E.J. Weeda, Nederlandse Oecologische flora, IVN, 1987 (deel 2).

Zaadbank:
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
50cm
Levensvorm:
therofyt
Mycorrhizen:
25% of minder waarnemingen bevatten mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
water
windstrooier
Verbreidingsstrategie:
een overblijvende zaad - of sporenbank
seizonale verjonging met behulp van zaden
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
R
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
10.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vochtige tot natte standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
indifferent
Ellenberg voedselrijkdom:
uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
vochtige freatofyt (fac.)

Vochtige tot natte of tijdelijk overstroomde terrestrische milieus (zoals zand, slib, plekken met stuwwater, oevers, akkers en ruigten) zijn geschikt als groeiplaatsen voor moeraskers. De soort verkiest voedselrijke en kalkarme, open, slibrijke zandgronden en lemige of humeuze moddergronden.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1857-3183 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken