Bouwen aan groenexpertise

Kleine veldkers

Cardamine hirsuta

is een waardplant voor

Oranjetipje

is een waardplant voor

Groot koolwitje

Hoogte plant

Minimaal:
5cm
Maximaal
35cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
maart
Tot:
juni

Vocht

Min:
droog
Max:
vochtig

Bloemkleur

wit
Areaal:

Oorspronkelijk was kleine veldkers beperkt tot de warmgematigde klimaatgebieden van westelijk Eurazië. De soort komt voor in heel Zuid-, West- en Centraal-Europa, aansluitend Noord-Afrika en delen van Zuidwest-Azië. De noord- en oostgrens van het areaal loopt in grote lijnen van Zuid-Zweden en Polen naar de Bosporus. Als cultuurvolger is kleine veldkers vandaag wereldwijd ingeburgerd in warme en gematigde klimaatgebieden, maar op beperkte schaal bijvoorbeeld ook tot op IJsland en in Noord-Noorwegen. In Wallonië is de soort minder algemeen verspreid dan in Vlaanderen, maar ze kent er sinds enkele decennia een sterke uitbreiding.

Verspreiding in Vlaanderen:

Negentiende-eeuwse Belgische auteurs omschreven kleine veldkers als een minder algemene soort, maar met ruim 4000 kilometerhokken voor de periode vanaf 1972, valt ze vandaag in de categorie van de uiterst algemene planten. De uitbreiding van kleine veldkers lijkt zich vooral in de laatste 3-4 decennia te hebben voorgedaan. Een gelijkaardige trend is ook beschreven door de samenstellers van de verspreidingsatlassen van Nederland en Duitsland. De redenen voor die snelle uitbreiding zijn niet helemaal duidelijk. Een factor die vrijwel zeker heeft meegespeeld, is het ontstaan van vormen met herbicidenresistentie. De interpretatie van het kaartbeeld vergt enige voorzichtigheid: de geringere abundantie in de Kempen is reëel, maar voor het overige vallen de zones met een relatief hoge abundantie in grote lijnen samen met regio’s die na 1971 het meest intensief onderzocht werden.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Direct
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Worteldiepte:
20cm
Levensvorm:
therofyt
Mycorrhizen:
25% of minder waarnemingen bevatten mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
zelf
Verbreidingsstrategie:
seizonale verjonging met behulp van zaden
een overblijvende zaad - of sporenbank
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
SR
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
5.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
5.00
Ellenberg licht:
half-schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
matige zuurindicator, op sterk zure tot zwak basische bodems
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

Kleine veldkers is een weinig kieskeurige eenjarige plant van vochtige tot droge, matig tot sterk voedsel- en stikstofrijke, niet zure, open milieus. Geregeld schoffelen en herhaald herbicidengebruik effenen het pad voor haar vestiging en voortdurende terugkeer in plantsoenen, parken en tuinen, op kerkhoven, in boom- en sierplantenkwekerijen enz. Verder is ze ook te vinden in verstoorde wegberm- en graslandbegroeiingen, open plekjes in gazons, op stortterreinen en ruderale resthoekjes, op oude muren, in de duinen, op fijn grind (bv. spoorwegterreinen), tussen de plaveien van voetpaden enz.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
> = 3184 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken