Bouwen aan groenexpertise

Wrangwortel

Helleborus viridis

Hoogte plant

Minimaal:
20cm
Maximaal
40cm

Licht

Min:
volle schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
januari
Tot:
april

Vocht

Min:
frisse bodem
Max:
vochtig

Bloemkleur

groen

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Het areaal van wrangwortel ligt hoofdzakelijk in West- en Centraal- Europa, met inbegrip van de Britse Eilanden. In Vlaanderen bereikt wrangwortel de noordwestgrens van de continentale verspreiding. Oostwaarts strekt het areaal zich uit tot Duitsland en Oostenrijk, zuidwaarts tot Noord-Italië en het noorden van het Iberisch Schiereiland. In België is wrangwortel vrij algemeen in het Maasdistrict en Lotharingen en zeer zeldzaam in het Brabants district.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen wordt enkel subsp. occidentalis als inheems beschouwd. Ze verschilt van subsp. viridis door de kale onderzijde van de bladeren en door de diepe, onregelmatig getande bladslippen. In Vlaanderen is wrangwortel zeer zeldzaam. De soort vormt in het algemeen slechts kleine populaties, maar is op de meeste groeiplaatsen toch niet echt bedreigd. Tijdens de tweede karteerperiode werd in het zuiden van Oost-Vlaanderen een hele cluster nieuwe vindplaatsen ontdekt. Of dat duidt op een uitbreiding van de soort, is echter zeer de vraag. Vermoedelijk heeft het eerder te maken met een verhoogde inventarisatieactiviteit binnen de regio waar de soort in Vlaanderen voorkomt. Wrangwortel werd vroeger gebruikt als veeartsenijplant. Vooral oude herbariumvondsten in de buurt van abdijen houden daarmee mogelijk verband.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geneeskrachtige planten
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
geofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
mieren
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
West-Europa
Midden-Europa
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak basisch tot maximum basisch

Wrangwortel groeit bij voorkeur in loofbossen (meestal hellingbossen) op lemige, eerder stikstofrijke, vrij kalkrijke tot zeer kalkrijke bodems al dan niet ingeplant met populieren. Daar vindt men de soort vaak op matig vochtige, colluviale, soms ook alluviale bodems. Op een aantal groeiplaatsen komt de soort voor in de onmiddellijke omgeving van bronnen (meer bepaald bij stortbronnen). Een enkele keer groeit wrangwortel in een houtkant. De plant is vaak gebonden aan oud bos.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
B2
BR2
# planten per m²:
4
Aanplanten:
In groepen van 3 tot 10
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken