Snavelruppia

In Vlaanderen is snavelruppia uiterst zeldzaam of misschien zelfs verdwenen. De soort is trouwens altijd uiterst zeldzaam geweest (ondanks de centrale positie van Vlaanderen in het verspreidingsgebied) met slechts twee vaste verspreidingskernen: Nieuwpoort-Lombardsijde en Knokke. Voorts zijn er twee incidentele waarnemingen bekend van Lillo en Blankenberge (twee eenmalige vondsten in de negentiende eeuw). Te Nieuwpoort werd de soort vooral waargenomen in twee perioden, namelijk 1890-1894 en 1923-1929. De laatste waarnemingen dateren er van 1948 en 1954. De vindplaatsen situeerden zich vooral in en rond de inmiddels verdwenen historische verdedigingswallen. Te Knokke zijn alle waarnemingen afkomstig van het Zwin, met name van een of meerdere poeltjes (‘bomput’). Ze dateren vooral uit de periode aansluitend op de Tweede Wereldoorlog (1946-1955). De laatste vondst in het Zwin dateert van 1958 (PARENT & BURNY 1981) en was tot nu toe ook de laatste waarneming in Vlaanderen. Tijdens de eerste karteerperiode werd geen onderscheid gemaakt tussen de beide ruppiasoorten en het is dus niet mogelijk naar die periode te refereren. Overigens werd ruppia in die periode alleen in het Zwin (1946) en de IJzermonding te Nieuwpoort (1954-1955) gemeld.