Bouwen aan groenexpertise

Schaduwkruiskruid

Senecio ovatus

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Veldbies-Beukenbossen (9110)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Voedselrijke boszomen met minder algemene zoomsoorten (6430_bz)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Veldbies-Beukenbossen (9110)

Hoogte plant

Minimaal:
60cm
Maximaal
150cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
september

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

geel

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

Het areaal van schaduwkruiskruid omvat vooral Midden- en Zuid-Europa: van Galicië en Midden-Frankrijk over Vlaanderen en Nederland tot in Polen, Zuidwest-Hongarije, de noordelijke Balkan en Roemenië, met uitlopers tot de Oeral en de Kaukasus. Ook Italië valt grotendeels binnen het verspreidingsgebied. In België is de soort algemeen ten zuiden van de lijn Samber-Maas. Ten noorden daarvan is ze grotendeels beperkt tot het Brabants district.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is schaduwkruiskruid globaal een vrij zeldzame soort, die vooral aangetroffen wordt op de iets zuurdere bodems van de Leemstreek, de Voerstreek en het zandlemige overgangsgebied naar de Kempen. Binnen die zone is schaduwkruiskruid zeldzaam tot vrij algemeen (of lokaal zelfs algemeen). Hoe westelijker in de Leemstreek, hoe minder vindplaatsen. Er zijn ook enkele verspreide vindplaatsen in de Vlaamse Zandstreek en in de Kempen. Over het algemeen gaat de soort licht achteruit. Er bestaan ook enkele groeiplaatsen op ietwat vreemde, ver van enig bos afgelegen of geïsoleerde plekken: ze gaan mogelijk terug op via grondverzet versleept materiaal. Eenmaal de soort ergens in een geschikt milieu gevestigd is, kan ze blijkbaar vrij gemakkelijk standhouden.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
polygaam
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
regenwater
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
indifferent
Ellenberg voedselrijkdom:
uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

Van schaduwkruiskruid bestaan er twee ondersoorten, die waarschijnlijk allebei in Vlaanderen voorkomen, met name subsp. ovatus en subsp. alpestris. Deze ondersoorten werden niet apart gekarteerd. Schaduwkruiskruid groeit bijna steeds in niet al te schaduwrijk loofbos op vochthoudende, voedselrijke, vrij humeuze gronden. De zuurgraad van de bodem kan variëren van vrij zuur tot bijna neutraal. De bodemtextuur is meestal lemig of zandlemig. In wat lichtere bossen, maar ook langs bosranden en boswegen of op kapvlakten, kan de soort in grote groepen voorkomen. Buiten de bosomgeving komt ze zelden voor, tenzij langs wat bredere houtkanten of in schaduwrijkere bermvegetaties. Schaduwkruiskruid is een uitgesproken indicator van sterke mineralisatie en kan na een houtkap fors opbloeien.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
132-228 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken