Bouwen aan groenexpertise

Rode schijnspurrie

Spergularia rubra

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke akkers (b*)

Hoogte plant

Minimaal:
5cm
Maximaal
20cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
oktober

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

rood, rose
paars, violet, purper, lila

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
Areaal:

Rode schijnspurrie komt, met uitzondering van het hoge Noorden, in vrijwel heel Europa voor. In een aantal randgebieden is haar aanwezigheid beperkt tot ver uit elkaar liggende groeiplaatsen. Dat is het geval in het zuiden van het Iberisch Schiereiland, Ierland, grote delen van Scandinavië en Rusland en op de meeste grote eilanden in de Middellandse Zee. Buiten Europa is rode schijnspurrie wereldwijd her en der ingeburgerd. In Wallonië is de soort vrij zeldzaam tot zeldzaam.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen liggen de vindplaatsen uit de periode 1939-1971 vooral geconcentreerd op de arme gronden in de Kempen en aansluitende gedeelten van Haspengouw, het Hageland en de tuinbouwstreken tussen Mechelen en Brussel. De overige verspreid liggende vindplaatsen, en meer nog de concentraties rond Brussel en Gent, suggereren dat geschikte schrale groeiplaatsen ten tijde van de eerste kartering (1939-1971) nog steeds in overvloed aanwezig zijn in het Vlaamse landschap. Vergelijking van de twee karteringsperioden leert dat vooral in de Kempen het aantal bekende vindplaatsen sterk is toegenomen als een gevolg van betere registratie. Wat zuidelijker, in het gebied tussen Zenne en Demer, is dat veel minder het geval en is rode schijnspurrie in veel uurhokken niet meer teruggevonden. Dat wijst op een reële afname van geschikte groeiplaatsen. Door de recente opgang van zilte schijnspurrie als zogenaamde pekelplant langs grote wegen, dient men er meer dan vroeger rekening mee te houden dat een in het binnenland gevonden schijnspurrie niet noodzakelijk rode schijnspurrie is.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt WAARSCHIJNLIJK zijn kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Direct tot Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Worteldiepte:
10cm
Levensvorm:
therofyt
kruidachtige chamaefyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
wind
Verbreidingsstrategie:
een overblijvende zaad - of sporenbank (twijfelachtig)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
SR
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
5.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
5.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zuurindincator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodem / matig stikstofrijke bodem
Maaigevoeligheid:
redelijk/volledig maaitolerant
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Rode schijnspurrie behoort tot de grote groep akkeronkruiden die inmiddels vrijwel helemaal het intensief bewerkte en bemeste bouwland zijn 'ontvlucht' en die vandaag vooral moeten worden gezocht in zandige, droge bermen en schrale graslanden. Kenmerkend voor zonnige, zwak zure en matig arme tot arme milieus, kan de soort worden aangetroffen ineen uiteenlopende laag blijvende begroeiingen, bijvoorbeeld op en langs aardewegen, braakland, jonge bosaanplantingen, spoorwegterreinen, mijnsteenbergen. Laag tegen de grond aangedrukte planten gedijen goed in schrale, droge, geregeld kort gemaaide gazons. In stedelijke gebieden groeit rode schijnspurrie soms in de voegen tussen straatstenen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken