Bouwen aan groenexpertise

Oot

Avena fatua

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke akkers (b*)

Hoogte plant

Minimaal:
60cm
Maximaal
120cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
augustus

Vocht

Min:
droog
Max:
vochtig

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Het oorsprongsgebied van oot moet worden gezocht in het oostelijke Middellandse-Zeegebied en het Nabije Oosten. Buiten de tropen behoort oot nu wereldwijd tot de belangrijkste onkruiden in graanakkers, waar de nauwe verwantschap met diverse economisch heel belangrijke cultuurgewassen de bestrijding bemoeilijkt. In Wallonië is oot momenteel vermoedelijk minder algemeen verspreid dan in Vlaanderen, net zoals ten tijde van de publicatie van de Belgische plantenatlas in 1972.

Verspreiding in Vlaanderen:

De oudere Belgische flora's omschreven oot altijd als een (vrij) zeldzame soort. De opgang als agrarische probleemsoort verliep in fasen. In de Westhoek zou oot onmiddellijk na de Eerste Wereldoorlog een grote uitbreiding gekend hebben, terwijl in Oost-Vlaanderen de snelle verbreiding pas in de jaren 50 op gang kwam. Begin jaren 60 was oot ten slotte ook in Noord- oost-Limburg ruim verspreid (STRYCKERS & PATTOU 1963). Nadien heeft de plant gaandeweg ook elders in Vlaanderen uitbreiding genomen. De spreiding van de uurhokken in de periode 1939-1971 suggereert een relatief groot aandeel van ruderale habitats. Momenteel is de soort in Vlaanderen vrij algemeen. De sterke toename van het aantal uurhokken na 1971 is ongetwijfeld toe te schrijven aan een sterke uitbreiding in akkers. We kunnen aannemen dat verbeterde onkruidbestrijdingsmiddelen tegen tweezaadlobbigen een tijdlang de uitbreiding van onder meer ook deze eenzaadlobbige hebben begunstigd. Het precieze effect van latere ontwikkelingen in de landbouw op de aanwezigheid van oot in akkers kennen we niet, al kunnen we aannemen dat minstens de omvang van de populaties in de regel vrijwel overal sterk is afgenomen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Direct tot Vertraagd
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
voorzomergroen
Worteldiepte:
100cm
Levensvorm:
therofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
regenwater
dieren (uitwendig)
wind
zelf
Indigeniteit:
archeofyt
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
tussen half-schaduwplanten en half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
indifferent
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Als een gevolg van de snel evoluerende kenmerken van de agrarische bedrijfsvoering (zoals keuze van teelten en onkruidbestrijding) was de biotoopvoorkeur van oot in de tweede helft van de twintigste eeuw onderhevig aan grote veranderingen. Nu eens lag de klemtoon op (graan)akkers, dan weer op allerlei milieus met geregeld omgewoelde bodems buiten het bouwland- areaal, zoals bermstroken langs akkers en aardewegen. Als akkeronkruid is oot vooral gebonden aan zomergraan, maar de soort wordt ook aangetroffen tussen hakvruchten. Recenter is de klemtoon meer komen te liggen op andere milieus, zoals braakland, verstoorde bermen, stortterreinen, bouwwerven, spoorwegterreinen enz.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste

Cursussen bij Inverde

Boeken