Bouwen aan groenexpertise

Klein vlooienkruid

Pulicaria vulgaris

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Zilverschoongrasland (rbbzil)

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
40cm

Licht

Min:
licht
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
zeer voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
september

Vocht

Min:
nat
Max:
nat

Bloemkleur

geel

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

Het areaal van klein vlooienkruid ligt in de gematigde streken van Europa en reikt oostwaarts tot Centraal-Azië. In Europa ontbreekt het grotendeels op het Iberisch Schiereiland. Het areaal strekt zich noordwaarts uit tot Denemarken en Polen. Op de Britse Eilanden komt de soort enkel in het zuidoosten voor, waar ze sterk achteruitgaat. In België, dat gelegen is aan de rand van het areaal, is klein vlooienkruid zeer zeldzaam in het Brabants district (Haspengouw) en in Lotharingen. Elders ontbreekt de soort of is ze verdwenen.

Verspreiding in Vlaanderen:

Klein vlooienkruid is in Vlaanderen uiterst zeldzaam. De meeste locaties liggen in varkensweiden in Haspengouw. Andere vindplaatsen liggen aan de rand van de Blankaartvijver (Woumen) en op de slibgronden van enkele mijnsteenbergen (terrils) in de Kempen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Herfst
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
therofyt
Geslachtsverdeling:
polygaam
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
water
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
zonneplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vochtige tot natte standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
tussen matige zuurindicator en zwakke zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)

Klein vlooienkruid is een pioniersplant van natte, stikstofrijke, humeuze gronden. Vaak staan die gronden in de winter onder water en vallen ze droog in de zomer. De plant is een eenjarige (na)zomerbloeier, die groeit op nat slib, aan wegranden en aan de oevers van vijvers, poelen en moerassen. Af en toe kan men klein vlooienkruid aantreffen in varkensweiden op lemige of kleiïge bodems. De door de varkens gecreëerde natte, voedselrijke, open plekken in de begroeiing vormen voor de plant een ideaal milieu.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Bert Berten

Cursussen bij Inverde

Boeken