Bouwen aan groenexpertise

Klein slijkgras

Spartina maritima

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Schorren met Slijkgras (1320)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Schorren met Slijkgras (1320)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
50cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
september

Vocht

Min:
nat
Max:
nat

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Vroeger kwam klein slijkgras voor langs de Europese kusten van Gibraltar tot Nederland en langs de Atlantische kust van Afrika tot in Zuid-Afrika. In Europa is klein slijkgras mogelijk te beschouwen als een oude introductie, afkomstig uit Afrika. Daardoor zijn de meeste Europese groeiplaatsen dus eigenlijk als buitenposten te beschouwen. In het noordelijke deel van het Europese areaal is klein slijkgras overal sterk achteruitgegaan of zelfs verdwenen door een gebrek aan concurrentievermogen met Engels slijkgras (MARCHANT & GOODMAN 1969).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is klein slijkgras altijd uiterst zeldzaam geweest en vandaag is de soort verdwenen. Slechts twee historische groeiplaatsen zijn bekend, beide in het Schelde-estuarium stroomafwaarts van Antwerpen. De belangrijkste groeiplaats was die van het Groot Buitenschoor, tussen Zandvliet en de Nederlandse grens (B4.34 en vermoedelijk B4.33). Een min of meer ononderbroken reeks waarnemingen in dat gebied loopt van 1860 tot 1921. Een andere serie herbariumopgaven situeert zich tussen de Braakman en Boekhoute (Assenede) of zelfs Zelzate. De Braakman reikte echter nooit tot in België en dus zijn die vondsten in Nederland te plaatsen. Een tweede groeiplaats in Vlaanderen, ook opgenomen in de Atlas (VAN ROMPAEY & DELVOSALLE 1972), in B4.53, is gebaseerd op herbarium van J. Kickx uit 1841 (tussen Kieldrecht en Hoofd van Vlaanderen) en dient in werkelijkheid gesitueerd te worden in B4.54.

Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg vocht:
indicator van vochtige standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
zoutplant

Klein slijkgras is een soort van slikken en schorren. In Vlaanderen lagen de vindplaatsen redelijk ver landinwaarts in het Schelde-estuarium.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
uitgestorven
Zeldzaamheid KFK-klasse:
0 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke

Cursussen bij Inverde

Boeken