Bouwen aan groenexpertise

Heksenmelk

Euphorbia esula

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Moerasspirearuigte (6430_hf)

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
90cm

Licht

Min:
licht
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juli

Vocht

Min:
droog
Max:
vochtig

Bloemkleur

groen
geel

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

Het natuurlijke areaal van heksenmelk ligt in de gematigde delen van Europa en Azië. In Noord-Amerika is de soort ingeburgerd. In Europa ontbreekt ze in het grootste deel van het Middellandse-Zeegebied, op het Iberisch Schiereiland, in Ierland en in Noord-Scandinavië. In België ligt het gros van de vindplaatsen in de Maasvallei.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is heksenmelk vrij zeldzaam. De soort komt verspreid voor ín het Scheldebekken en is alomtegenwoordig in de Maasvallei. Sporadisch wordt ze ook buiten de riviervalleien gevonden, langs verkeers- en spoorwegen en op industrieterreinen. In de Maasvallei breidt heksenmelk zich sterk uit dankzij de toename van natuurterreinen. In de rest van Vlaanderen blijft het een sporadisch voorkomende soort.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Direct tot Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
eenslachtig, eenhuizig
Vruchttype:
kluisvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
zelf
mieren
water
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
codes lagere taxa verschillend
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
indifferent
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Heksenmelk groeit op zandige, vrij voedselrijke en overwegend vochtige gronden, voornamelijk in riviervalleien, maar ook hier en daar op spoorweg en industrieterreinen. Het is een soort van ruigere vegetaties, die ook in graslanden kan gedijen. Ze komt onder hooilandbeheer slechts zelden voor, maar profiteert sterk van begrazingsbeheer en kan zich dan sterk uitbreiden en dichte populaties vormen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
132-228 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Kris Van Looy
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken