Bouwen aan groenexpertise

Grote boterbloem

Ranunculus lingua

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Varenrijke en/of veenmosrijke rietlanden op drijftillen (7140_mrd)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Mineraalarm overgangsveen (7140_meso)

Hoogte plant

Minimaal:
60cm
Maximaal
120cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
augustus

Vocht

Min:
aquatisch
Max:
aquatisch

Bloemkleur

geel

Bestuiving

kevers
vliegen, zweefvliegen e.a.
Areaal:

Deze Euraziatische soort heeft een disjuncte verspreiding. Ze komt voor van West-Europa tot de Oeral en in Centraal-Siberië. Ze ontbreekt grotendeels in Noord-Europa en in delen van het Middellandse-Zeegebied. In België is grote boterbloem vooral te vinden in Vlaanderen. In Wallonië is ze sterk achteruitgegaan (SAINTENOY-SIMON 1999).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is grote boterbloem zeer zeldzaam en bovendien gaat ze sterk achteruit. Ze vertoont een onduidelijk en moeilijk te interpreteren verspreidingspatroon. De meeste historische groeiplaatsen (uit de negentiende en eerste helft twintigste eeuw) situeren zich in de pleistocene riviervalleien en in de Kempense rivier- en beekvalleien. Tijdens de eerste karteerronde (1939-1971) werd dat beeld minder duidelijk en werden tal van groeiplaatsen opgegeven in de her en der in de Kempen verspreide veengebieden. Ook in de Zand- en Zandleemstreek en in de Polders waren er concentraties van vindplaatsen. In de Brabantse riviervalleien nam het aantal vindplaatsen af. Tijdens de periode 1972-2004 verdwenen veel Limburgse groeiplaatsen, maar vooral die in de valleien van de voornaamste rivieren bleven bestaan. Ook nam het aantal groeiplaatsen toe in de best onderzochte gedeelten van de Zand- en Zandleemstreek. Grote boterbloem is een populaire plant in tuinvijvers; geregeld – en wellicht in toenemende mate – worden verwilderde populaties aangetroffen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar tot Zomer
Gebruik:
siergewassen
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
helofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
water
dieren (uit- en inwendig)
mieren
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vaak onder water staande, ondiepe standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen matige zuurindicator en zwakke zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)

Grote boterbloem is een opvallende soort, die zich thuisvoelt in de rand van laagveenmoerassen, moerassige oevers van plassen, turfputten, verlandende sloten, moerassige graslanden en in moerasbos. Ze groeit op matig voedselrijke standplaatsen met een modderige verlandings- of veenbodem. Ze verdraagt geen brak water en kan niet tegen verontreiniging.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
O1
# planten per m²:
5
Aanplanten:
In groepen van 3 tot 10
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken