Bouwen aan groenexpertise

Bleekgele hennepnetel

Galeopsis segetum

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke akkers (b*)

Hoogte plant

Minimaal:
7cm
Maximaal
30cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
oktober

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

geel

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
Areaal:

Bleekgele hennepnetel heeft een hoofdzakelijk West-Europees areaal. De soort komt voor van Zuidwest-Frankrijk tot Midden-Engeland en Denemarken. Oostwaarts strekt het areaal zich uit tot het westen van Duitsland. In Engeland is de soort waarschijnlijk verdwenen. In België is de soort vrij algemeen in de Ardennen en vrij zeldzaam in de Kempen. Elders is ze uiterst zeldzaam of ontbreekt ze.

Verspreiding in Vlaanderen:

Bleekgele hennepnetel is zeldzaam in Vlaanderen en werd als ‘kwetsbaar’ opgenomen op de Rode Lijst. Net als een aantal andere akkeronkruiden is bleekgele hennepnetel sterk achteruitgegaan. De Limburgse Kempen herbergen het grootste deel van de overblijvende populaties.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar tot Vroege zomer
Gebruik:
geneeskrachtige planten
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
therofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
splitvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
regenwater
dieren (uitwendig)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zuurindincator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Bleekgele hennepnetel is of was een typisch onkruid van graanakkers, samen met soorten als korensla, korenbloem en grote windhalm. De soort groeit vooral op matig voedselrijke, vochtige, zandige bodems. Als akkeronkruid is de soort echter grotendeels verdwenen. Nu duikt ze nog af en toe op op open plekken in weg- en kanaalbermen en op spoorwegterreinen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
kwetsbaar
Zeldzaamheid KFK-klasse:
60-131 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Wouter Van Landuyt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken