Bouwen aan groenexpertise

Aarvederkruid

Myriophyllum spicatum

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
250cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
september

Vocht

Min:
aquatisch
Max:
aquatisch

Bloemkleur

rood, rose

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Aarvederkruid heeft een hoofdzakelijk holarctische verspreiding en komt ook in Zuid-Afrika voor. In Wallonië komt aarvederkruid in alle districten voor. De soort is er vermoedelijk zelfs algemener dan aangegeven op kaart door VAN ROMPAEY & DELVOSALLE 1972 (SAINTENOY-SIMON 1999).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is aarvederkruid vrij algemeen en in elk geval het meest algemene vederkruid. De soort wordt vrijwel overal aangetroffen waar voedselrijker, niet te zuur, water aanwezig is. De concentratie van dergelijke milieus in de polders en valleigebieden bepaalt het kaartbeeld. Het eerder geringe aantal waarnemingen uit de periode 1939-1971 strookt niet met de werkelijkheid. Deze banale soort kreeg toen te weinig aandacht. De sterk positieve trend is hiervan een artefact. Toch is, in het bijzonder in de Kempense regio, het Maasgebied en in de Polders (VANHECKE 1976), een zekere toename aan te nemen tengevolge van graafwerken (visvijvers, afgravingen), opspuitingen, regularisatie van waterlopen en gewijzigde waterkwaliteit. In Nederland is een vrij analoge uitbreiding in het pleistocene gebied waargenomen (SCHAMINÉE et al. 1995). Plaatselijk is de plant verdwenen door sterke vervuiling en habitatvernietiging.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
vergankelijk (zaden overleven zelden langer dan één jaar).
Zaad:
vanaf oktober tot oktober
Kiemperiode:
vanaf Late voorjaar tot Vroege zomer
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
hydrofyt
Geslachtsverdeling:
polygaam
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
splitvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
Verbreidingsstrategie:
verjonging tussen seizonale vegetatieve voortplanting (scheuten snel onafhankelijk)
zijdelingse vegetatieve voortplanting (scheuten gewoonlijk langer dan 1 groeiseizoen aan moederplant gehecht)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
CSR
Grime-competitiewaarde:
3.33
Grime-stresswaarde:
3.33
Grime-ruderaliteitswaarde:
3.33
Ellenberg licht:
half-schaduwplanten
Ellenberg vocht:
ondergedoken waterplanten
Ellenberg pH:
base- en kalkindicator, steeds op kalkrijke bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
hydrofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak basisch tot maximum basisch

In Noord-Amerika is aarvederkruid door een andere ondersoort vertegenwoordigd. Die zou eveneens in het Fennoscandinavische gebied voorkomen. Aarvederkruid is een van de meest competitieve en eutrofiëringsresistente waterplanten in stilstaand of zwak stromend, basisch, hard en (zeer) voedselrijk water, dat niet enkel zoet maar ook licht brak mag zijn. Zowel grote, diepe wateren, kanalen en waterlopen als kleine poelen vormen een geschikte habitat. Turbulentie en tijdelijk droogvallen worden goed doorstaan. In nieuw gegraven wateren kan de soort snel opduiken. Ze lijkt vooral in wateren met slechts weinig organisch materiaal op de bodem goed te groeien.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
W3
# planten per m²:
9
Aanplanten:
gewoon een aantal planten in het water brengen
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
228-353 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Luc Denys
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken