Bouwen aan groenexpertise

Waterviolier

Hottonia palustris

Gerelateerd onderwerp

Kwel

Hoogte plant

Minimaal:
20cm
Maximaal
60cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juni

Vocht

Min:
aquatisch
Max:
aquatisch

Bloemkleur

wit
paars, violet, purper, lila

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Waterviolier is een Europese soort waarvan het hoofdverspreidingsgebied zich situeert in Centraal-, West- en Oost-Europa. Ze is zeldzaam in Noord- en Zuid-Europa. In België komt ze bijna exclusief in Laag-België voor.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is het een vrij algemene soort die, rekening houdend met de betere verkenning van de aquatische milieus tijdens de tweede karteringsperiode, een lichte achteruitgang vertoont. Waterviolier verdween vooral uit de randzones van het verspreidingsgebied in Vlaanderen (zeker in vergelijking met de waarnemingen van voor 1939). De soort vermijdt zout en zware gronden (Polders, Leemstreek), maar dringt via riviervalleien door tot in de Leemstreek. In de Polders staat ze uitsluitend op de overgangsgebieden met de Zand- en Zandleemstreek. Ze komt vooral voor in de zandige districten (Vlaams, Kempen), maar in de Kempen ontbreekt ze grotendeels in de droge gedeelten.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Zomer
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hydrofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
ondergedoken waterplanten
Ellenberg pH:
matige zuurindicator, op sterk zure tot zwak basische bodems
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodem / matig stikstofrijke bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
hydrofyt

Sloten en kleinere plassen, vaak op plaatsen met een wisselende waterstand en waar kwelwater aanwezig is, vormen de geprefereerde habitats voor waterviolier. Het is een goede indicatorsoort voor kwelwater dat rijk is aan koolzuurgas, zeker in regio's waar de soort niet echt thuishoort (BLOEMENDAAL & ROELOFS 1988). De plant groeit bij voorkeur in min of meer neutraal tot zwak zuur, zacht, mesotroof water.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken