Bouwen aan groenexpertise

Teer vederkruid

Myriophyllum alterniflora

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
150cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
september

Vocht

Min:
aquatisch
Max:
aquatisch

Bloemkleur

geel

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

In Europa komt teer vederkruid voor van Zuid-Scandinavië en Finland tot Centraal-Rusland, het meest in Noord- en West-Eu-ropa. Verder wordt de soort gevonden in IJsland, Groenland, Newfoundland, de Verenigde Staten en de Azoren. In Wallonië was teer vederkruid vroeger algemeen in de Ardennen en zeldzaam in het zuiden van de Kalkstreek, de Leemstreek en Lotharingen. Het huidige verspreidingspatroon en de huidige frequentie zijn moeilijk in te schatten (SAINTENOY-SIMON 1999).

Verspreiding in Vlaanderen:

Net als vroeger is teer vederkruid vandaag, met slechts een tiental vindplaatsen, een zeer zeldzame plant in Vlaanderen. De meeste groeiplaatsen liggen in de Kempen. Het betreft vooral zandwingaten, waar teer vederkruid vaak een eerder verdoken bestaan leidt, en in beekvalleien uitgegraven vijvers ten noorden van de beide Netes. De concentratie van drie kilometerhokken in Vlaams-Brabant betreft slechts één enkele zandafgraving: het zogenaamde Meer van Keerbergen. Geheel buiten dat Kempense areaal vallen enkele vijvers op zand in het West-Vlaamse Vloetemveld (waar de soort al geruime tijd talrijk voorkomt). De soort is gevoelig voor zowel verzuring als eutrofiëring van de standplaats, waardoor het teer vederkruid elders in West-Europa niet goed vergaat. Uit de Vlaamse gegevens blijkt echter geen negatieve trend. Het verlies van groeiplaatsen lijkt door nieuwe gecompenseerd te zijn. Wellicht is de vroegere verspreiding in de Kem-pen echter onderschat. Soms wordt de soort verwisseld met het veel algemenere aarvederkruid.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
hydrofyt
Geslachtsverdeling:
polygaam
Vruchttype:
splitvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
ondergedoken waterplanten
Ellenberg pH:
tussen matige zuurindicator en zwakke zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
hydrofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum basisch

Teer vederkruid groeit in Vlaanderen in stilstaand, voedselarm tot mesotroof, vrij ionenarm, zacht maar steeds bicarbonaatgebufferd water op zand. Meestal gaat het om gegraven waterpartijen, waar de plant pioniert. Elders komt de plant ook in (sterk) stromend water tot ontwikkeling. In Groot-Brittannië wordt de soort ook in basenrijke omstandigheden aangetroffen. Mogelijk gaat het hier echter om een uit Noord-Amerika afkomstige variëteit.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Luc Denys
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken