Bouwen aan groenexpertise

Slijkgroen

Limosella aquatica

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Dynamische rivieren met voedselrijk slikoevers met eenjarige planten (3270)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Dynamische rivieren met voedselrijk slikoevers met eenjarige planten (3270)

Hoogte plant

Minimaal:
2cm
Maximaal
5cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
zeer voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
oktober

Vocht

Min:
nat
Max:
nat

Bloemkleur

rood, rose
wit

Bestuiving

gesloten bloem
insektenbestuiving
Areaal:

Zwaartepunten van het verspreidingsgebied liggen in Eurazië en Noord-Amerika. In Europa komt slijkgroen vooral voor in West-, Midden- en Oost-Europa. In België groeit de soort vooral in zuidelijk België, hoewel ook daar het aantal groeiplaatsen sterk gedaald is. In Wallonië is de soort kortgeleden nog in 10 kilometerhokken (5 uurhokken) gevonden (SAINTENOY-SIMON 1999).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is slijkgroen uiterst zeldzaam. Het is een van de soorten waarvoor in 1969 aan de alarmbel getrokken werd omdat het aantal Belgische groeiplaatsen van 40 naar 7 geslonken was (LAWALRÉE & DELVOSALLE 1969). Volgens herbariumgegevens is slijkgroen in de negentiende eeuw in Vlaanderen in 18 uurhokken waargenomen, waarvan de meeste in de provincies Limburg en Brabant. Tijdens de periode 1939- 1971 werd de soort nog slechts eenmaal waargenomen (Genk, herbarium Luik, niet tijdens systematisch karteerwerk). Vermoedelijk is slijkgroen tijdens die eerste karteerperiode meermaals over het hoofd gezien. Na 1972 werd het opnieuw waargenomen in 18 kwartierhokken, waarvan 15 na 1995. Nieuwe groeiplaatsen zijn echter kunstmatig en zonder zekerheid op bestendiging (terreinen met industriële bestemming). De grootste concentratie aan nieuwe groeiplaatsen ligt in het Antwerpse havengebied.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
therofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
water
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vochtige tot natte standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)

Slijkgroen is een plantje van vochtige, vaak tijdelijk overstroomde, kalkarme tot kalkrijke, soms enigszins zilte, slib-, zand- of grindbodems. De soort komt voor langs vochtige wegkanten, oevers van meren, periodiek drooggelegde visvijvers, rivieroevers en dergelijke meer. De recente groeiplaatsen in Vlaanderen zijn echter meestal in meer kunstmatige habitats te vinden, zoals nieuw aangelegde waterbekkens, ontzandingen, opgespoten terreinen en zelfs tankpistes in militaire do meinen. Dat soort voor slijkgroen geschikte plekjes ontstaat vaak in de marge van grootschalige ingrepen in het landschap. Slijkgroen is een circumpolair verspreide soort van het noordelijk halfrond.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
18-59 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken