Bouwen aan groenexpertise

Moerashertshooi

Hypericum elodes

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Voedselarme wateren met periodiek droogvallende oevers, subtype oeverkruid (3130_aom)

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
50cm

Licht

Min:
licht
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
september

Vocht

Min:
nat
Max:
aquatisch

Bloemkleur

geel

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Moerashertshooi is een Europese soort met een Atlantisch verspreidingspatroon. Ze komt voor van Noord-Portugal tot Noordwest-Duitsland, alsook in de meeste Atlantische delen van de Britse Eilanden. In België is haar verspreiding tegenwoordig vrijwel geheel beperkt tot Vlaanderen, waar ze globaal zeldzaam is.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
helofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
windstrooier
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van natte, waterverzadigde standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
tussen sterke zuurindicator en zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
zeer stikstofarme bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Moerashertshooi is een amfibische soort die vooral aan venoevers voorkomt. Met haar uitlopers kan ze indien de omstandigheden optimaal zijn grote, drijvende matten vormen vanaf de rand van het water. De bodem mag niet te voedselrijk zijn. Een organische toplaag op de zandige ondergrond wordt getolereerd indien de bodem niet te lang droogvalt en dus mineraliseert en te voedselrijk wordt. De soort wordt het meest aangetroffen aan fosfaatarm, zwak zuur oppervlaktewater. Moerashertshooi is een pionier van venoevers, die gemakkelijk kan kiemen uit zaadbanken na plagwerken. De soort houdt daarna echter alleen stand indien aan de milieuvereisten voldaan is. Geregeld komt de plant samen voor met zeldzaamheden als oeverkruid, veelstengelige waterbies, vlottende bies en ook egelboterbloem. Onder voedselrijkere omstandigheden, of bij verzuring, wordt moerashertshooi verdrongen door moerasplanten als gewone waternavel, moerasstruisgras, pitrus, riet en knolrus.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
O1
OP3
# planten per m²:
6
Aanplanten:
In groepen van 3 tot 10
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
60-131 kwartierhokken
In samenwerking met:
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken