Bouwen aan groenexpertise

Gewone melkdistel

Sonchus oleraceus

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
90cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
zeer voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
oktober

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

geel

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
vliegen, zweefvliegen e.a.
kevers
Areaal:

Aanvankelijk beperkte het areaal van gewone melkdistel zich tot Eurazië, maar vandaag heeft de soort ook uitgestrekte secundaire arealen in Amerika, Afrika en Australië. Het Europese areaal beslaat het grootste gedeelte van het continent, met uitzondering van Noord-Scandinavië, Noord- (en Zuidoost-?) Rusland en enkele beperkte zones in het mediterrane gebied. In België is gewone melkdistel wijdverspreid. Alleen in de Ardennen is de plant wat minder algemeen.

Verspreiding in Vlaanderen:

In negentiende-eeuwse flora's werd aangestipt dat gewone melkdistel algemener was dan gekroesde melkdistel. Mocht dat inderdaad het geval zijn geweest, dan is daarvan nog maar heel weinig te merken bij vergelijking van de verspreidingskaartjes voor de beide soorten voor de periode 1939-1971. Gewone melkdistel was en is in Vlaanderen uiterst algemeen. Alleen in de Kempen is de soort duidelijk iets minder alomtegenwoordig (maar dat wordt pas duidelijk bij een analyse van de gegevens op kilometerhokniveau). In geschikte milieus groeien gewone en gekroesde melkdistel dikwijls in elkaars onmiddellijke omgeving. Een overvloed aan geschikte voedselrijke milieus en een efficiënt dispersiemechanisme (pluizige zaden verspreid door de wind) zorgen ervoor dat de plant in het huidige landschap gemakkelijk zijn status van zeer algemeen verspreide soort weet te behouden.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
50cm
Levensvorm:
therofyt
Mycorrhizen:
Blaasvormige-'arbuscular' mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
water
Verbreidingsstrategie:
een groot aantal wijd-verspreide zaden of sporen
een overblijvende zaad - of sporenbank
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
R/CR
Grime-competitiewaarde:
2.50
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
7.50
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Gewone melkdistel is een weinig kieskeurige soort, die groeit in een brede waaier van voedselrijke, niet te droge milieus. Het meest komt ze voor op plaatsen waar de bodem geregeld wordt omgewoeld, zoals hakvruchtakkers en moestuinen. Hoewel meestal eenjarig, slaagt gewone melkdistel er dikwijls in een plekje te veroveren in dichtere, iets meer gestabiliseerde bermbegroeiingen met hoog opschietende grassen en ruigtekruiden. In ruderale milieus ontkiemt de soort onder meer op plekken met eerder open, jonge begroeiingen, bijvoorbeeld tussen steenslag.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
> = 3184 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken