Bouwen aan groenexpertise

Gele anemoon

Anemone ranunculoides

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
25cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
maart
Tot:
mei

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

geel

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Gele anemoon komt voor in de gematigde regio’s van Europa en Azië. Het areaal strekt zich oostwaarts uit tot aan de Oeral, met verderop nog een geïsoleerd deelareaal in Centraal-Azië. Het hoofdareaal situeert zich voornamelijk in Midden- en Oost- Europa. In Noord-, West- en Zuid-Europa komt de plant veel minder voor. In België is gele anemoon vrij zeldzaam ten zuiden van Samber en Maas en zeldzaam in het Brabantse district. De populaties in Vlaanderen liggen op de rand van het areaal.

Verspreiding in Vlaanderen:

De soort is in Vlaanderen bedreigd. Er zijn tijdens de tweede karteerronde nog vier locaties bekend: het Hallerbos (Halle), twee locaties in de Voerstreek en één in een parkbos in Limburgs- Haspengouw. De populatie in het Hallerbos betreft slechts enkele exemplaren (VAN SCHEPDAEL et al. 2003). Tijdens de eerste karteerronde zijn de groeiplaatsen in de Voerstreek vermoedelijk over het hoofd gezien.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
voorzomergroen
Levensvorm:
geofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
mieren
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige tot vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak basisch tot maximum basisch

Gele anemoon groeit in vochtige bossen met milde humus op kalk- en kleibodems. De plant bloeit in de lente en sterft in de voorzomer af. De groeiplaatsen zijn voedselarm tot matig voedselrijk en uitgesproken stikstofrijk. Gele anemoon kan ook voorkomen in alluviale bossen (essenbossen) en parkbossen. In deze laatste soorten milieus moet ze vermoedelijk eerder worden beschouwd als een stinsenplant.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
B2
BR2
# planten per m²:
10
Aanplanten:
In groepen van 10 tot 20
Rode lijst:
bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Bert Berten
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw

Cursussen bij Inverde

Boeken