Bouwen aan groenexpertise

Driedelige waterranonkel

Ranunculus tripartitus

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
50cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juni

Bloemkleur

geel
wit

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

Driedelige waterranonkel heeft een uitgesproken Atlantische verspreiding, maar is in het gehele verspreidingsgebied zeldzaam (COOK 1966). Volgens recentere verspreidingsgegevens (JALAS & SUOMINEN 1989) zou driedelige waterranonkel minder zeldzaam zijn, maar globaal blijft het verspreidingsgebied ongewijzigd. De soort komt voor van Portugal tot het zuiden van de Britse Eilanden en tot Denemarken. Zowel historisch als voor de twee karteringsperioden zijn in Vlaanderen slechts enkele zekere, d.w.z. door herbariummateriaal ondersteunde, waarnemingen bekend. Dat is ook zo in Wallonië.

Verspreiding in Vlaanderen:

De verspreidingskaart voor Vlaanderen is enigszins problematisch omdat tal van recente waarnemingen niet door herbariummateriaal ondersteund worden. De nieuwe groeiplaatsen lijken weinig waarschijnlijk, rekening houdend met de ecologie van de soort. Bovendien rijmt een dergelijke tendens van vooruitgang in Vlaanderen niet met de stagnatie of achteruitgang elders in Europa (WEEDA 1980, DIEDERICH 1984, HAEUPLER & SCHÖNFELDER 1989, PRESTON et al. 2002). We hebben het voordeel van de twijfel laten spelen en de nieuwe groeiplaatsen voorlopig behouden, maar het blijft momenteel onduidelijk hoe zeldzaam of bedreigd de soort in werkelijkheid is in Vlaanderen. Overigens is het ook onduidelijk op welk gegeven de enige ‘recente’ (na 1930) groeiplaats in VAN ROMPAEY & DELVOSALLE (1972) gebaseerd is, omdat er niets van is terug te vinden in de IFBL-documentatie. De historische groeiplaats waar het langst en het vaakst materiaal werd ingezameld (tussen 1873 en 1908), is die in Zonhoven. De laatste zekere waarneming (herbariumcollectie) dateert van 1948 en is afkomstig van Begijnendijk.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Levensvorm:
hydrofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
water
dieren (uit- en inwendig)
mieren
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
zonneplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vaak onder water staande, ondiepe standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen matige zuurindicator en zwakke zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodems
Gebondenheid aan grondwater:
hydrofyt

Ogenschijnlijk is driedelige waterranonkel taxonomisch een probleemloze soort, maar toch geven de sleutels in de diverse flora’s gemakkelijk aanleiding tot foutieve determinaties. Er is nog altijd verwarring mogelijk met witte waterranonkel en reeds volgens LAWALRÉE 1955 was meer onderzoek in dat verband nodig. Volgens de literatuur zijn er verschillende taxonomische concepten onder eenzelfde naam in gebruik (PIZARRO 1994). Driedelige waterranonkel groeit in tijdelijke poelen, langs venoevers, en op in de winters overstroomde en in de zomers droogvallende plaatsen. Daarnaast staat de soort op natte, modderige plaatsen langs wegkanten en in karrensporen in veengebieden. De soort is kalkmijdend en verkiest voedselarme situaties. Ze bloeit zeer vroeg op het jaar, in maart (of zelfs al in februari), en is in april-mei alweer verdwenen. Onder meer wegens haar geringe afmetingen is ze niet bestand tegen concurrentie.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
zeldzaam
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke

Cursussen bij Inverde

Boeken