Bouwen aan groenexpertise

Rozetkruidkers

Lepidium heterophyllum

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Stroomdalgraslanden langs de Maas (6120)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Stroomdalgraslanden langs de Maas (6120)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
50cm

Licht

Min:
licht
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juli

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

wit

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

Het natuurlijke areaal van rozetkruidkers omvat de Britse Eilanden, het Iberisch Schiereiland en een gedeelte van Frankrijk (in grote lijnen het gebied ten zuiden en ten westen van Seine en Rhône). Ten noorden en oosten van dat beperkte areaal is de soort zeldzaam in een gebied dat zich uitstrekt tot Duitsland, Tsjechië, Zuid-Noorwegen en Zuid-Zweden. Doorgaans wordt ze hier niet beschouwd als oorspronkelijk inheems, maar als een sinds langere of kortere tijd ingeburgerde soort. In Nederland zijn groeiplaatsen bekend waar de plant tientallen jaren na elkaar heeft standgehouden. In Wallonië, waar rozetkruidkers in de negentiende en twintigste eeuw enkele keren is gevonden, is slechts één recente groeiplaats bekend (mond. med. W. White).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is rozetkruidkers een uiterst zeldzame soort, met over alle perioden slechts zes vindplaatsen (HOSTE 1998). Op drie ervan is ze alleen in de negentiende eeuw aangetroffen: Egenhoven, Stokt en Ukkel (op die laatste plaats twijfelachtig spontaan). In de twintigste eeuw is de soort alleen tamelijk kort geleden gesignaleerd in Ravels (1981), Aalter en Knesselare. Op die laatste twee vindplaatsen is sedert respec tievelijk eind jaren 80 en 1990 een kleine populatie (in goede jaren maximaal enkele tientallen exemplaren) ononderbroken aanwezig. Qua ecologie is de soort niet veeleisend, zodat het merkwaardig is dat ze niet op meer plaatsen in (eventueel vrij sterk verruigde) bermen of andere zandige milieus is aangetroffen. Rozetkruidkers wordt echter gemakkelijk over het hoofd gezien (korte bloeitijd) en werd in het verleden mogelijk verward met veldkruidkers.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
geen informatie beschikbaar.
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingsstrategie:
verjonging met behulp van zaden is twijfelachtig
Indigeniteit:
neofyt
Herkomst:
Zuid-West-Europa
Levensstrategie volgens Grime:
CSR
Grime-competitiewaarde:
3.33
Grime-stresswaarde:
3.33
Grime-ruderaliteitswaarde:
3.33
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Rozetkruidkers is recentelijk in Vlaanderen alleen aangetroffen in droge, min of meer open, zandige bermen. Vroeger werd de soort in België ook een zeldzame keer opgegeven van akkers en weiland. In Nederland is ze bovendien bekend van spoorwegterreinen. Ze verdraagt een zekere mate van verruiging en reageert daarop door een meer opgaande i.p.v. liggend- opstijgende groeiwijze. Op een frequent gemaaid gedeelte van een van de huidige, bekende groeiplaatsen vormt de plant kleine, heel laag tegen de grond gedrukte, veelstengelige rozetten. Enige bodemverstoring door grondverzet lijkt deze overblijvende plant weinig te deren en het biedt vermoedelijk kansen om zich door uitzaaiing te verjongen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ivan Hoste
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken