Bouwen aan groenexpertise

Veelstengelige waterbies

Eleocharis multicaulis

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
50cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
augustus

Vocht

Min:
nat
Max:
aquatisch

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Veelstengelige waterbies is een Europese soort met een Atlantisch verspreidingspatroon. Ze komt verspreid voor van Zuidwest-Frankrijk tot Zuid-Scandinavië (incl. de Britse Eilanden) en, meer gelocaliseerd, in (vooral Atlantisch) Zuid-Europa. Centraal in dat areaal ligt België, waar de plant alleen is aangetroffen in de Kempen en op een aantal zandige plekken in Oost- en West-Vlaanderen.

Verspreiding in Vlaanderen:

Het aantal vindplaatsen van veelstengelige waterbies is in de meeste gebieden vooruitgegaan. Dat komt hoogstwaarschijnlijk overeen met een reële uitbreiding. Momenteel is de plant in Vlaanderen globaal vrij zeldzaam. ln het bijzonder van de verzuring, die sinds de jaren 70 in heel wat vennen plaatsgreep, heeft de soort kunnen profiteren. Veelstengelige waterbies zal echter verdwijnen indien verzuring en eutrofiëring zich blijven doorzetten.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Vroege zomer
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
helofyt
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
dieren (uitwendig en morsen)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vaak onder water staande, ondiepe standplaatsen
Ellenberg pH:
indifferent
Ellenberg voedselrijkdom:
zeer stikstofarme bodem / stikstofarme bodem
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)
Zuurtegraad bodem:
minimum zuur tot maximum zwak zuur

Veelstengelige waterbies is een amfibische soort van droogvallende venoevers, waar ze vrij forse pollen kan vormen. De plant is redelijk kieskeurig wat bodemen waterkwaliteit betreft en die optimale toestand is tegenwoordig vaak alleen te vinden in de Kempen. Het gaat om zuur, voedselarm water met veelal geen of een geringe zuurbuffering. De soort geeft de voorkeur aan een grofzandige bodem binnen wortelbereik, met daarboven een organische laag. ln een dergelijk milieu bereikt ze ook de hoogste bedekkingen. De vaak aanwezige organische laag wijst erop dat ze geen echte pionierssoort ís, maar haar plaats heeft in het verlandingsproces. Ze kan echter snel verdwijnen wanneer de voedselrijkdom zo hoog is dat grotere moerasplanten het touw overnemen. In zo'n situatie biedt enkel een beheersmaatregel als plaggen of maaien soelaas (RUYSSCHAERT 2002).

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
132-228 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Floris Vanderhaeghe
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken