Bouwen aan groenexpertise

Bosparelmoervlinder

Melitaea athalia

De Bosparelmoer komt in Vlaanderen niet meer voor, onder andere door het gebrek aan open plekken in loofbossen en het niet meer toepassen van hakhoutbeheer. De soort heeft 1 generatie van midden juni tot midden juli.

Beheer:

Om deze soort te behouden, dienen nabij de bestaande vliegplaatsen open plaatsen gecreëerd te worden, waar de soort - wanneer de huidige vliegplaatsen dichtgroeien - in de toekomst kan leven. Dit kan door middel van een hakhoutbeheer maar ook door het kappen van kleine open plekken in het bos of langs de bosrand of een (commercieel) bosbeheer waarbij percelen worden gekapt. 

heeft als waardplant

Vingerhoedskruid

heeft als waardplant

Hengel

heeft als waardplant

Smalle weegbree

heeft als waardplant

Gewone ereprijs

Areaal:

De Bosparelmoervlinder had vroeger populaties in de Dijle-Zennevallei (omgeving van Mechelen tot 1912), in het Zoniënwoud (Sint-Genesius-Rode, Tervuren en Ukkel tot 1924), het Torfbroek (Berg-Kampenhout tot 1928), het Walenbos (Tielt-Winge tot 1948), het Jagersborg (Maaseik en Neeroeteren tot 1949) en de Schijnvallei (Schilde, Oelegem, Wijnegem en Zoersel tot 1968). In 2011 werd een afgevlogen exemplaar van de Bosparelmoervlinder waargenomen in het natuurgebied Bospolder in Antwerpen. De aanwezigheid van veel internationaal transport in de onmiddellijke omgeving doet vermoeden dat het om een accidenteel meegelift individu ging.

Ecologie:

De Bosparelmoervlinder is een soort van kruidenrijke open plekken in loofbossen. De soort heeft 1 generatie van midden juni tot midden juli en leeft vaak in groepen. De waardplanten zijn Hengel en Smalle weegbree.

De vrouwtjes paren meestal binnen enkele uren nadat ze uit de pop zijn gekomen. Daarna duurt het nog gemiddeld 8 dagen voordat de eitjes rijp zijn. De eitafzet gebeurt bij voorkeur op lage plante, op open en zonnige plaatsen. 

Jonge rupsen leven in een gezamelijk spinsel op de waardplant. De soort overwintert als rups en verpopt zich aan een dorre plantenstengel, op een steen of aan de voet van een boom.

Rode lijst:
Uitgestorven
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Nee
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Status:

In Vlaanderen is de Bosparelmoer Regionaal uitgestorven, in Wallonië is hij Kwetsbaar, in Nederland is de soort Ernstig bedreigd, in Groot-Brittannië is ze Bedreigd, maar in Europa is ze Momenteel niet in gevaar.

Bedreigingen:

Ondanks het feit dat volgens de voorspellingsmodellen het klimaat in België tegen 2050 veel geschikter zou worden voor de Bosparelmoervlinder, lijken de kansen op een spontane herkolonisatie in Vlaanderen klein (Gorissen e.a. 2004). Het gebrek aan open plekken in voldoende grote bossen, het niet meer toepassen van hakhoutbeheer en het feit dat het een vrij honkvaste soort is, sluiten een herkolonisatie zo goed als uit. De dichtstbijzijnde populaties liggen in Wallonië (Fagne-Famenne-Calestienne en Ardennen) en in Duitsland (Eifel)

Biotooptype:
Loofbossen