Grasraffinage

Raffinage is het industrieel zuiveren van een grondstof door middel van fysische en chemische processen.  Meest bekend is de aardolieraffinage waarbij ruwe aardolie of petroleum wordt gescheiden in delen of fracties zoals gas, benzine en diesel. Essentieel hierbij is dat de economische waarde van de afzonderlijke onderdelen hoger ligt dan het mengsel in de grondstof.

Ook biomassa kan geraffineerd worden en in het project GrasGoed(opent nieuw venster) wordt dit voornamelijk ontwikkeld voor grasmaaisel afkomstig van natuurgebieden. De installaties zijn veel kleiner dan die in de aardolieraffinage. Ze verwerken enkele duizenden tot enkele tienduizenden tonnen natte biomassa per jaar en het materiaal wordt verzameld tot op enkele tientallen kilometers afstand.

Het grasmaaisel wordt eerst gescheiden in sap en vezels, waarbij het van belang is dat de celinhoud vrij komt in het sap. Uit dit sap kunnen de eiwitten gehaald worden en wat dan van het sap overblijft noemen we de wei. Deze laatste bevat dan nog suikers en mineralen die kunnen gebruikt worden.

Door deze grasraffinage worden de vezels uit het gras veel properder, beter bewaarbaar en veel geschikter voor de papierindustrie, het maken van isolatiemateriaal of andere doeleinden.

Ook als ruwvoer voor het vee blijft de vezelfractie echter bruikbaar. Voor veevoer geeft grasraffinage grote mogelijkheden omdat beter aangepast voeder kan geproduceerd worden met een hoger rendement voor de dieren. Zo bevat de wei nog de helft van alle fosfaat uit het gras, zodat men ervoor kan zorgen dat het vee daarvan minder binnenkrijgt en dit fosfaat als meststof kan ingezet worden.
 

De bekomen eiwitten kunnen gebruikt worden als vervanging van eiwitrijke producten als soja of vismeel, welke nu veel in dierenvoer verwerkt worden. Verder wordt onderzocht in welke mate nog andere chemische producten bekomen uit de grasraffinage kunnen gebruikt worden voor allerhande meer verfijnde toepassingen, waarvoor nu vooral petroleumproducten worden aangewend.