Bouwen aan groenexpertise

Behaarde struweelroos

Rosa caesia

Areaal:

Het zwaartepunt van het areaal van behaarde struweelroos ligt in Midden-Europa, maar de soort komt ook voor in het zuiden van Scandinavië en Finland, op de Britse Eilanden en in de Pyreneeën. In het laagland van West-Europa ontbreekt de soort grotendeels. De Alpen vormen de zuidgrens van het areaal. De oostgrens is niet precies bekend, maar er zijn waarnemingen tot Finland, de Baltische Staten, Wit-Rusland en Oekraïne. De noordgrens loopt door Zuid-Scandinavië. In de Belgische flora wordt geen verspreiding bij het taxon opgegeven.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen zijn er slechts drie recente waarnemingen van deze roos, waarvan slechts de waarneming uit de Oostvoorduinen- Monobloc te Oostduinkerke met zekerheid tot de behaarde struweelroos sensu strictu kan worden gerekend. Beide andere waarnemingen (Poperinge en Herentals) kunnen, indien correct gedetermineerd, of op behaarde struweelroos of op schijnhondsroos slaan, aangezien er vermoedelijk met de Belgische flora gedetermineerd is. In de Oostvoorduinen komt een populatie van enkele tientallen planten voor, mogelijk allemaal afkomstig van een gemeenschappelijke ouder. Van beide andere locaties zijn geen abundantiegegevens bekend.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Indigeniteit:
inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

Rosa caesia is in de Belgische flora weergegeven als een taxon binnen de hondsrozengroep, maar heeft een bredere inhoud dan bij HENKER (2000), wiens sleutel bij de kartering van oorspronkelijk inheemse struiken in Vlaanderen gehanteerd werd voor rozen. Bij HENKER (2000) valt Rosa caesia (zoals beschreven in de Belgische flora) nog eens uiteen in Rosa caesia s.st. (be-haarde struweelroos) en Rosa subcanina (schijnhondsroos). In deze atlas wordt eveneens HENKER (2000) gevolgd. Deze roos wordt vooral gevonden op basenrijke, meestal kalkrijke, stenige leem- en zandbodems. Wegbermen, hagen, open bossen, zonnige bosranden en dergelijke worden als standplaatsen aangehaald. In Vlaanderen is slechts één standplaats bekend. Die populatie bevindt zich te Oostduinkerke en staat in middeleeuws kopjesduin, op kalkrijk, humeus, droog duinzand. Daar staat behaarde struweelroos in soortenrijk meidoornstruweel, met tal van andere kalkminnende rozen en struiken.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
onvoldoende gekend
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Arnout Zwaenepoel

Cursussen bij Inverde

Boeken