Aanwas

De volumeaanwas van een bestand is afhankelijk van de boomsoort, de ouderdom en de standplaats. De aanwas is bij kroonsluiting nagenoeg onafhankelijk van het stamtal: als een hectare volledig vol staat met bomen worden alle beschikbare nutriënten en licht gebruikt. De individuele boomgroei wordt gecompenseerd door het stamtal, binnen bepaalde grenzen. Dit wil zeggen dat er bij kroonsluiting een even grote volumeaanwas is, verdeeld over meer dunne bomen of minder dikke bomen. De volumeaanwas is hoog in jonge bestanden, en neemt af naarmate de bestandsleeftijd toeneemt. Als er bomen met een goede stamkwaliteit in het bestand staan, zal de waardeaanwas langer blijven toenemen als die bomen geleidelijk dikker worden. De maximale bijgroei wordt natuurlijk door de standplaats bepaald. De beheerder kan de volumeaanwas slechts negatief beïnvloeden door de kroonsluiting te doorbreken. Een positieve invloed zou een standplaatswijziging inhouden (bv. verhoogde atmosferische depositie van stikstof). Bij onvolledige kroonsluiting komen we bij het vraagstuk ‘kwantiteit of kwaliteit’, dat verder in deze tekst aan bod komt. Ook de gewenste bosstructuur kan beïnvloed worden door de kroonsluiting te doorbreken. Dit is de enige manier om een ongelijkvormige bosstructuur te creëren. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen gemiddelde en lopende aanwas. De gemiddelde jaarlijkse aanwas is de gemiddelde aanwas over de totale bestandsleeftijd. Die wordt berekend door het totale geproduceerde volume te delen door de bestandsleeftijd. Dat wordt vooral gebruikt voor gelijkjarige bestanden. De lopende jaarlijkse aanwas is de aanwas uitgedrukt in m³ gedurende een bepaald groeiseizoen, of voor een bepaalde periode. De lopende aanwas wordt bepaald door de volumetoename tussen 2 metingen te delen door het aantal jaren tussen de 2 metingen.