Bosconstantie

Uit tal van onderzoeken blijkt dat oude bossen (bossen met een hoge bosconstantie) doorgaans veel meer typische bossoorten herbergen dan recente bebossingen. Deze grotere soortenrijkdom wordt niet alleen gekenmerkt door de aanwezigheid van een typische flora van voorjaarsbloeiers maar ook door een grotere soortenrijkdom aan tal van kleine, onopvallende organismen zoals insecten of paddenstoelen. Voor deze soorten is het nodig om voorwaarden te stellen aan de bosconstantie in de veronderstelling dat en in dergelijke bossen over het algemeen meer typische soorten zullen voorkomen. Ook de bodemontwikkeling en daarmee gepaarde ecologische processen verschillen tussen oude bossen en recente bebossingen. De bosconstantie wordt niet in het veld geschat, maar wordt beoordeeld op basis van een GIS-analyse van historisch kaartmateriaal. De beoordeling van de sleutelsoorten in de kruidlaag bevat wel soorten die aan oude bossen gebonden zijn, maar er zijn ook boshabitats (bv. elzenbroekbossen) die weinig of geen oudbosindicatorsoorten bevatten. (De Keersmaeker et al., 2001).