Beschrijving:
De Haas is de enige inheemse haasachtige. Het Konijn is in de Middeleeuwen ingevoerd. Van het Konijn is de haas te onderscheiden door zijn groter formaat (kop-romplengte van 50 tot 65 cm en gewicht van 2,5 tot 6 kg!), het hoger op de lange poten staan, zijn lange oren met zwarte tippen en de zwarte bovenkant van de staart die zichtbaar is bij het lopen. Konijnen houden hun staart omhoog waardoor de witte pluizige onderkant zichtbaar is.
Hazen maken geen hol, wel een kuiltje dat een leger wordt genoemd. Ze proberen predatie te vermijden door hun schutkleur.
Al eens een boksmatch tussen hazen gezien. Op de website van Onze natuur kan je toeschouwer zijn.
Beheer:
In het moderne landbouwlandschap hebben hazen het moeilijk. Ze prefereren kleinschalige landschappen met kleinere percelen extensief begraasd weiland, botanisch interessante graslanden, onkruidrijke winterstoppels en brede bloemrijke akkerstroken. Rust is daarbij belangrijk, de jonge haasjes overleven het best in grasland dat niet te dikwijls wordt gemaaid (graslandfases 3 en 4) en niet wordt begraasd. Winterbeschutting vinden hazen in kleine bosjes, houtkanten en groenbemesters.
Maaibeheer kan ook wat winst opleveren, maai van binnen naar buiten of van de ene kant naar de andere. Nooit van buiten naar binnen. Als grotere oppervlaktes ineens worden gemaaid, kunnen de jonge haasjes geen beschutting meer vinden, tenzij er randstroken zijn (sinusbeheer) of naburige gewassen.
Op het einde van de winter, als de vegetatie op zijn laagste staat, is de beschutting ook het minst. Jacht kan in deze periode meer dan de helft van de hazen uitdunnen. Hazen zoeken in deze periode winterstoppels met onkruiden als graasgebied.