Beschrijving:
De Egel is een insecteneter. Hij is het beste bekend van zijn stekelvacht en hoe hij zich daarmee verdedigt. Wanneer in gevaar is, rolt hij zich op waardoor zijn stekels alle kanten opwijzen. Hij vind zijn voedsel, regenwormen, rupsen, ,kevers en andere kleine dieren vooral op de geur. Ook fruit en eieren staan op het menu. In bossen en tuinen in voorsteden is hij bepaald niet zeldzaam. Meestal wordt zijn aanwezigheid vastgesteld door de zwartblinkende, ongeveer 1cm lange uitwerpselen op het gazon. In de winter zal je hem tevergeefs zoeken, dan houdt hij een winterslaap die tot april kan duren.
Beheer:
Egels doe je een plezier met een rijke ondergroei met veel insecten. Bossen met veel kruiden, ruigtes, struwelen zijn ideaal. Vooral oudere egels zijn efficiënte voedselzoekers en weten dat composthopen en koeienvlaaien rijk zijn aan insecten. Verhongering tijdens de winterslaap (wegens te weinig voedsel in de herfst) enerzijds en verkeer anderzijds zijn de twee belangrijkste doodsoorzaken. Beheer voor de egel richt zich dan ook op het insectenrijk maken van zijn omgeving. Het nest maakt een egel het liefst van (herfst)bladeren, een bladerhoop die mag blijven liggen is dan ook ideaal. Het verbranden van bladerhopen is daarom geen goed idee. Soms komt het voor dat een egel sterft doordat hij met zijn stekels blijft hangen in een omheining van staaldraad. Dat heeft echter geen invloed op de populatie. Egels nemen dankbaar kattenbrokken aan als voedsel, maar koeienmelk maakt ze ziek.